العالم _ اروپا
آسوشیتدپرس در مطلبی نوشت: ولودیمیر زلنسکی به عنوان یک تازه‌کار در عرصه سیاست که نامزدی نامحتملی برای ریاست جمهوری اوکراین داشت، وعده داده بود با شورشیان تحت حمایت روسیه در شرق که با نیروهای اوکراینی می جنگیدند، تماس برقرار کند و گام‌هایی برای حل و فصل مناقشه بردارد. این تضمین‌ها به پیروزی قاطع او در سال 2019 کمک کرد.
اما پس از 2 سال و نیم فعالیت در مقام ریاست جمهوری، زلنسکی شاهد از بین رفتن حمایت ها از خود است زیرا به ادعای کشورهای غربی، اوکراین در آستانه تهاجم روسیه قرار دارد که نه تنها مناطق شورشی بلکه احتمالاً بقیه کشور را نیز در بر خواهد گرفت.
بدتر از آن، فردی که زلنسکی او را در سال 2019 شکست داد، جسورانه به کشور بازگشته تا با اتهامات خیانت روبرو شود و مخالفت‌ها را برانگیزد.
زلنسکی کوشید تا با کم‌اهمیت جلوه دادن هشدارهای فزاینده ایالات متحده در مورد احتمال قریب‌الوقوع حمله روسیه، آشفتگی سیاسی را آرام کند.
زلنسکی گفت: «ما همه خطرات را درک می‌کنیم،» و افزود که اگر کسی «اطلاعاتی در رابطه با تهاجم ۱۰۰ درصد قطعی، که از روز شانزدهم (فوریه) آغاز می‌شود» دارد، باید ارائه دهد.
این مانورها و ناامیدی در میان مردم عادی اوکراین یک معضل مهم برای کشوری است که در آن دموکراسی، دهه‌ها با چالش‌هایی جدی مواجه بوده است. در 20 سال گذشته، اوکراین دو قیام مهم را متحمل شده است - یکی که باعث برگزاری مجدد انتخابات ریاست جمهوری پر از تقلب شد و تظاهرات گسترده و خونینی که رئیس‌جمهور دوست کرملین را در سال 2014 مجبور به فرار از کشور کرد. درگیری با مُشت در مجلس رخ داده است. اتحادهای سیاسی اغلب تغییر می‌کنند و احزاب به موجودیت‌های جدید تبدیل می‌شوند.
زلنسکی ماه گذشته گفت: «بزرگترین خطر برای اوکراین و بزرگترین خطر برای حاکمیت کشور ما... بی‌ثباتی در داخل کشور است.»
اما اوکراینی‌ها اطمینان کمی دارند که زلنسکی بتواند این ثبات را تضمین کند. بر اساس یک نظرسنجی در ماه ژانویه توسط موسسه بین‌المللی جامعه‌شناسی کیف، تنها 30 درصد از مردم این کشور می‌خواهند زلنسکی برای بار دوم نامزد شود و حتی کمتر - 23 درصد - به او رای می‌دهند.
ادامه درگیری در شرقِ درگیر شورش و چشم‌انداز یک جنگ تمام‌عیار تنها عوامل کاهش حمایت از او نیستند.
آناتولی رودنکو، یک راننده 48 ساله در کیف می‌گوید: «زلنسکی قول داده بود جنگ را پایان دهد و فساد را شکست دهد، اما این اتفاق نیفتاد. قیمت‌ها در حال افزایش است، فساد از بین نرفته است و ما حتی فقیرتر زندگی می‌کنیم.»
تاتیانا شملووا، یک اقتصاددان 54 ساله نیز می‌گوید: «معجزه اتفاق نیفتاد. وضعیت فقط بدتر می‌شود.»
زلنسکی در ابتدا نام خود را در اوکراین به عنوان یک بازیگر کمدی مطرح کرد که در تلویزیون معلمی را به تصویر می‌کشد که به‌طور ناخواسته پس از انتقاد از فساد، رئیس‌جمهور می‌شود. به نظر یکی از تحلیلگران، او به عنوان رئیس‌جمهور با در پیش گرفتن مسیری مشابه دچار اشتباه شد.
ولادیمیر فسنکو، رئیس بخش تحلیلی پنتا در این خصوص می‌گوید: «زلنسکی با شروع یک رویارویی با تمام الیگارش‌های اوکراین که نیروهای اصلی سیاسی، احزاب و کانال‌های تلویزیونی را کنترل می‌کنند، دچار اشتباه شد. این یک بازی بسیار خطرناک است.»
از جمله الیگارش‌هایی که فسنکو به آنها اشاره می‌کند، پترو پوروشنکو، سرمایه‌دار قناد است. او پیش از زلنسکی به عنوان رئیس‌جمهور فعالیت می‌کرد و اکنون با اتهامات خیانت به اتهام تسهیل فروش زغال‌سنگ که شورشیان شرقی را تامین می‌کند، مواجه است. رینات آخمتوف، صنعتگر، اهل شرق اوکراین که یک جناح مخالف را کنترل می‌کند، یکی دیگر از آنهاست. و نفر دیگر نیز ویکتور مدودچوک است. او برجسته‌ترین سیاستمدار طرفدار روسیه، که سه ایستگاه تلویزیونی او به اتهام انتشار اطلاعات نادرست مسدود شده‌اند و از نزدیکان ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه است.
اما تنش‌های کنونی حتی ممکن است در دراز مدت به نفع او باشد.
گریگوری خوروننکو، یک برنامه‌نویس در کیف، می‌گوید: «تهدیدهای روسیه می‌تواند به طور متناقضی به زلنسکی کمک کند - او فقط تلاش می‌کند همه طرفداران اوکراینِ مستقل و اروپایی را متحد کند. ممکن است جنگی در کار نباشد اما زلنسکی قبلاً از غرب کمک‌های نظامی و مالی دریافت کرده است که برای تقویت حمایت از او روحیه‌بخش خواهد بود.»
انتخابات پارلمانی آتی اوکراین در سال 2023 برگزار می‌شود و همه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حزب حاکم حامی رئیس‌جمهور «خدمت مردم» ممکن است کنترل پارلمان را از دست بدهد. این امر جاه‌طلبی‌های زلنسکی را برای تصدی یک دوره دیگر در سال 2024 پیچیده می‌کند، بنابراین چشم‌انداز سیاسی می‌تواند به شدت تغییر کند.