العالم_زلال قرآن
مرحله چهارم توبه، توبه و خودداری از خیالات مباح و افکار بیهوده است.
با برداشت از بخش اول آیه 70 سوره مبارکه انعام:
« وَذَرِالَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّـهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ...»
ترجمه: (و آنان را که دین خود را بازیچه و سرگرمی گرفتند و زندگانی دنیا آنها را فریب داد به حال خود واگذار، همین قدر (آنها را) به این قرآن تذکر ده، تا مبادا کسی به عمل خود عاقبت گرفتار شود و او را جز خدا دادرس و شفیعی نباشد ...).
می توان نتیجه گرفت که خداوند رحمان از باب رحمت رحیمیه خویش به انسان قدرت عقل و فکر و اندیشه عنایت فرموده تا در پرتو هدایت های الهی مجری حکم آیه 13 سوره مبارکه جاثیه: « وَسَخَّرَلَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُون»(او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوی خودش مسخّر شما ساخته؛ در این نشانه‌های (مهمّی) است برای کسانی که اندیشه می‌کنند!)، بوده و از این نعمت عظمای الهی در جهت معرفت به حقایق عالم (دنیا و آخرت) موضوع آیه 191 سوره مبارکه آل عمران: « الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»(آنها که در هرحالت، ایستاده و نشسته و خفته خدا را یاد کنند و دائم در خلقت آسمان و زمین بیندیشند و گویند: پروردگارا، تو این دستگاه با عظمت را بیهوده نیافریده‌ای، پاک و منزهی، ما را به لطف خود از عذاب دوزخ نگاهدار)، بهره گیرد، پس شایسته نیست که آن را به افکار و موضوعات بیهوده مشغول نماید، و اگر موضوعات لَهو و لَعِب فکر او را به خود مشغول کردند، موظف است که از آنها توبه نماید، چرا که چنین توبه ای سبب می گردد تا انسان از اشتغال ذهن و فکر خویش به اوهام و افکار فرصت سوز جلوگیری نماید.