العالم - زلال قرآن
روح انسان پرتوی از انوارالهی است که اگرنورانیت آن حفظ گردد، ازحالات خود مراقبت می کند.
به شهادت آیه 35 سوره مبارکه نور:
« اللَّـهُ نُورُالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَل ُنُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌنُورٌعَلَىٰ نُورٍيَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ»
ترجمه: (خدا نور(وجودبخش) آسمانها و زمین است، داستان نورش به مشکاتی ماند که در آن روشن چراغی باشد و آن چراغ در میان شیشه‌ای که از تلألؤ آن گویی ستاره‌ای است درخشان، و روشن ازدرخت مبارک زیتون که (با آنکه) شرقی وغربی نیست (شرق وغرب جهان بدان فروزان است) و بی آنکه آتشی زیت آن را برافروزد خود به خود (جهانی را) روشنی بخشد، پرتو آن نور (حقیقت) بر روی نور(معرفت) قرارگرفته است. و خدا هرکه را خواهد به نور خود (واشراقات وحی خویش) هدایت کند و (این) مثلها را خدا برای مردم (هوشمند) می‌زند (که به راه معرفتش هدایت یابند) و خدا به همه امور داناست!).
روح انسان که نفخه الهی است ودر«نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» مذکوردرآیه 29 سوره مبارکه حجر، ازخداوند منشاء گرفته و باذن الله به جسم تعلق پیدا کرده و به پائین ترین مرتبه عالم هستی (دنیای مادی وطبیعی) هبوط نموده است، خود پرتوی ازانوارالهی است که دراثراستقراردردنیای مادی، نورآن در زیر حجاب های ظلمانی این عالم پوشیده شده، واگرمورد توجه قرار نگیرد مستورمی ماند.
ولی اگر روح درمجاورت ومصاحبت با انوارعالم ملکوت (انوار اسماء وآیات نورانی قرآن کریم ودیگرانوارحقایق منبعث ازآنها) قرارگیرد، ملکوتی ونورانی می شود، و با غلبه برجهل وظلمت های وجود آدمی ازحالات خوش و معنوی او مراقبت می کند.