العالم - فلسطین اشغالی
«دیوید هرست» نویسنده و سردبیر وب سایت بریتانیایی «میدل ایست آی» با انتشار مقالهای که از سوی سایت «عربی 21» ترجمه شده است، خاطرنشان کرد، جنگ غزه برای اسراییل جدا از این که یک اشتباه محاسباتی است، یک فاجعه اخلاقی و نظامی هم هست که به مقاومت دامن می زند و شعله خشم را در همه جای جهان عرب شعله ور می کند.
وی در این مقاله درباره تشابهات میان تجاوزگری وحشیانه به نوار غزه، حمله به بیروت در سال 1982 و قتل عام رژیم صهیونیستی در آن زمان در لبنان نوشته است.
هرست همچنین در مقالهاش به نقش تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری محمود عباس و حسین الشیخ و پیامدهای کاهش قابل توجه محبوبیت آن در جریان تجاوز به غزه پرداخته است.
ترجمه کامل مقاله در ذیل آمده است:
«پس از رگبار حملات بسیار شدید «اسرائیل» در جریان محاصره بیروت در ژوئیه 1982، رونالد ریگان، رئیس جمهور ایالات متحده، با مناخیم بگین، نخست وزیر وقت اسرائیل تماس گرفت و خواستار پایان دادن به بمباران شد.
رئیس جمهور جمهوری خواه واشنگتن اگر می خواست می توانست جنگ را متوقف کند یا حداقل ارسال مهمات خوشهای و فروش جنگندههای F-16 به اسرائیل را به حالت تعلیق درآورد.
برآوردها نشان میدهد که تعداد کشتهشدگان لبنانی و فلسطینی طی چهار ماه پس از آغاز تهاجم 18085 نفر بوده است اما در جنگ غزه تعداد غیرنظامیان کشته یا زخمی به 49600 نفر رسیده است.
تنها ظرف دو ماه، اسرائیل به همان اندازه مردم را کشته است، اما در داخل نوار غزه ویرانی بسیار بیشتری نسبت به جنگ لبنان ایجاد کرده است.
به گفته تحلیلگران نظامی که با فایننشال تایمز مصاحبه کرده اند، 68٪ ساختمانها از سوی اسرائیل در شمال غزه ویران شدند، معادل تخریبهای ناشی از بمباران متفقین در هامبورگ (75٪)، کلن (61٪) و سدن (59٪)، اما این شهرها طی دو سال بمباران ویران شدند.
سرزمین مقدس
برخلاف محاصره بیروت یا قتل عام اردوگاههای آوارگان در صبرا و شتیلا در سال 1982، بمباران غزه شب به شب به طور زنده از الجزیره پخش می شود.
میلیونها عرب نمی توانند صحنههای وحشتناک را نبینند. در امان، پایتخت اردن، یک زن 91 ساله به پسرش گفت که از خوردن غذا جلوی تلویزیون خجالت میکشد زیرا اسرائیل مردم غزه را در حالت گرسنگی میکشد.
اغراق نیست اگر بگوییم اسرائیل در حال ایجاد قحطی جمعی اجباری است.
دیده بان حقوق بشر اسرائیل را به استفاده از گرسنگی دسته جمعی به عنوان سلاح جنگی متهم کرده است. گرسنگی دادن به غزه به عنوان یک سیاست رسمی کابینه اسرائیل توسط میری رگو، وزیر حمل و نقل، تأیید شد. وی در جلسه اخیر کابینه پرسید که آیا گرسنگی دادن بر رهبران حماس نیز تأثیر می گذارد؟ همکارانش بلافاصله به او هشدار دادند که گرسنگی دادن یک جنایت جنگی است.
این تصاویر فاجعه بار، نه تنها برای این کابینه، یا برای هر کابینه اسرائیلی در آینده، بلکه برای هر یهودی ساکن در این سرزمین، پیامدهای منفی دارد.
شکی نیست که نابودی غزه پایههای جنگی دیگر به مدت پنجاه سال را پی ریزی می کند. نسلهای متوالی فلسطینیها، اعراب و مسلمانان هرگز بیرحمی را که امروز اسرائیل با آن نوار غزه را تجزیه میکند، فراموش نمیکنند. غزه که به اردوگاه بزرگ پناهندگان تبدیل شده بود، در حال تبدیل شدن به سرزمین مقدس است.
آمی آیالون در گفتگو با آرون دیوید میلر، تحلیلگر آمریکایی متخصص در امور خاورمیانه، گفت: «در حالی که ارتش اسرائیل پیروزی را از دریچه قدرت سخت می بیند - یعنی موفقیت با تعداد افراد کشته شده و از بین رفتن معیشت آنها سنجیده می شود - حماس پیروزی را از دریچه قدرت نرم می بیند - یعنی پیروزی با میزان پیروزی در قلب و ذهن مردم سنجیده می شود.
اسرائیلیها هماکنون همان اشتباهی را انجام میدهند که فرانسوی ها قبلاً در الجزایر مرتکب شدند. فرانسویها بین سالهای 1954 تا 1962 بین نیم میلیون تا یک و نیم میلیون الجزایری یعنی 5 تا 15٪ از کل جمعیت آن زمان را کشتند، با این تصور که با انجام این کار آنها پیروزی در جنگ را تضمین می کنند اما در پایان جنگ مجبور به ترک این کشور شدند و به الجزایر استقلال دادند.
در یک نظرسنجی توسط خلیل شقاقی که به خاطر وابستگی به سازمان آزادیبخش فلسطین و عدم همراهی با جنبش حماس معروف است، مشخص شد که 72٪ از افرادی که در پاسخ دادن به این پرسشنامه شرکت کردند، معتقد بودند که کار حماس در حمله ۷ اکتبر (15 مهر ماه/ آغاز عملیات طوفان الاقصی) درست بود. همچنین مشخص شد که 82٪ از جمعیت کرانه باختری از آن حمایت می کنند.
در همان زمان، حمایت از تشکیلات خودگردان فلسطین کاهش یافت، در واقع، شقاقی با نظرسنجی خود از نظرات مردم به این نتیجه رسید که 60٪ آنها انحلال تشکیلات را ضروری میدانستند.
مجموعه ای از تحلیل های منتشر شده توسط سازمان های اطلاعاتی ایالات متحده نیز این افزایش شدید محبوبیت حماس را از زمان آغاز جنگ تأیید می کند.
سرنوشت اجتناب ناپذیر
با این حال، هستند کسانی که هنوز خبری از تغییر حال و هوای مردم در رام الله دریافت نکرده اند، مانند حسین الشیخ که اخیراً برای جانشینی محمود عباس و دبیرکل کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین نامزد شده است.
حسین الشیخ در مصاحبه با رویترز به حماس حمله کرد و گفت: «این حماس از سال 2008 تاکنون پنج جنگ علیه اسرائیل انجام داده است و با به چالش کشیدن اشغالگران هیچ دستاوردی نداشته است».
وی افزود: «اینکه برخی معتقد باشند روش و رویکرد آنها برای مدیریت درگیری با اسرائیل روش بهینه یا بهترین رویکرد است، قابل قبول نیست.»
وی ادامه داد: آیا بعد از این همه کشتار و اتفاقات تلخ، نباید برای حفاظت از مردم خود و حفاظت از آرمان فلسطین، یک ارزیابی جدی، صادقانه و مسئولانه انجام دهیم؟ آیا زمان آن نرسیده است که این درگیری با اشغالگران اسرائیلی را مدیریت کنیم؟»
در مورد به دست گرفتن زمام قدرت در غزه توسط تشکیلات خودگردان فلسطینی پس از جنگ، اجتناب ناپذیر است و از سخنان حسین الشیخ این گونه برداشت می شود که امری حتمی است.
اما حسین الشیخ در کمتر از دو روز 180 درجه تغییر جهت داد و از حمله خود به حماس عقب نشینی کرد، چراکه از او پرسیده شد رهبر فتح که در نظرسنجی بیش از ۳٪ کسب نکرده است، چگونه میتواند از جنبش حماس انتقاد کند که 48٪ را بدست آورده است.
حسین الشیخ در گفتوگو با شبکه الجزیره مدعی شد که اظهاراتش در مورد حماس تحریف شده است و با عصبانیت گفت: «تشکیلات خودگردان فلسطین اولین کسی است که از مقاومت دفاع میکند.»
در واقع، حمله اسرائیل به غزه وضعیت خاورمیانه را همانطور که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل وعده داده بود، تغییر، اما نه به گونهای که به نفع کابینه او یا هیچ کابینه آینده در اسراییل باشد.