العالم ـ فلسطین اشغالی
به گزارش الاخبار، به نظر میرسد که اسرائیل برای یک تحول راهبردی در اهداف جنگ علیه باریکه غزه آماده میشود. این اهداف عبارتند از تغییر چهره باریکه غزه و تغییر جغرافیای سیاسی آن و تکمیل پاکسازی نژادی به منظور تثبیت الحاق و شهرکسازی در چارچوب طرح «اسرائیل بزرگ» است.
در صورتی که این طرح اجرا شود، عملیات اشغال شهر غزه به صورت سریع و فوری انجام نخواهد شد؛ زیرا برخلاف آنچه که در تلآویو اعلام میشود، این عملیات با هدف آزادی اسرای اسرائیلی و یا نابودی حماس نیست؛ بلکه این عملیات به صورت تدریجی و آرام و برنامهریزیشده خواهد بود تا طرحهای سیاسی و ایدئولوژیک صهیونیستها را محقق کند.
با این حال، اختلافات علنی درباره سناریوی اشغال فراگیر غزه همچنان ادامه دارد؛ این طرح از حمایت نظامی، امنیتی و یا حتی اجماع سیاسی و یا مردمی برخوردار نیست. مقدمات این طرح با وجود مخالفتهای گسترده در داخل رژیم اسرائیل در حال اجرایی شدن است و این امر باعث شده تا این طرح به یک طرح استثنایی در تاریخ این رژیم تبدیل شود.
تقریبا تمام مسئولان دستگاههای امنیتی (ارتش، شاباک، موساد و اطلاعات نظامی) با این عملیات مخالف هستند. آنها خواستار توافق جزئی هستند و حمله گسترده به غزه را غیرضروری و بیفایده میدانند. حتی برخی وزرای حزب لیکود نیز با اشغال شهر غزه مخالف هستند.
هاآرتص به نقل از برخی منابع امنیتی فاش کرد که مسئولان امنیتی در جلسه کابینه از اینکه شماری از وزرا مانند گدعون ساعر وزیر خارجه، گیلا گملیئیل وزیر علوم و تکنولوژی، دیوید امسلم وزیر همکاری منطقهای و حتی یرب لوین وزیر دادگستری درباره موفقیت این طرح شک و تردید داشتند، غافلگیر شده اند.
امسلم وزیر همکاری منطقهای درباره تبدیل باریکه غزه به «ویتنام اسرائیل» هشدار داده است. وی همچنین درباره کاهش جایگاه و اعتبار اسرائیل در سطح جهان نیز هشدار داد. از سوی دیگر، هشدارهای ایال زامیر رئیس ستاد ارتش اشغالگر نیز کاملا روشن و مستقیم بود. وی گفت: شما به سمت حکومت نظامی پیش می روید، طرح های شما، ما را به سمت حکومت نظامی پیش می برید.
آنچه که گذشت، حاکی از اختلافات تاکتیکی نیست؛ بلکه یک چنددستگی عمیق درقبال اهداف جنگ است که ماه آینده وارد سومین سال خود میشود. این در حالی است که نظامیان و مسئولان امنیتی هشدار میدهند که اشغال شهر غزه به تنهایی به یک سال نیاز دارد.
ارتش رژیم اسرائیل به دلایل زیر با عملیات گسترده در شهر غزه مخالف است:
1- شیوهای مؤثر برای آزادی اسرا نیست؛ بلکه اسرا در درگیریها کشته خواهند شد.
2- این عملیات برای تحقق اهداف جنگ مبنی بر نابودی حماس، مفید نیست.
3- بدون طرح پساجنگ، اشغال شهر غزه یک راه حل امنیتی دائمی محسوب نمیشود.
طبق افشاگریها، ارتش اسراییل بیش از همه از وقوع خسارات سنگین به دلیل ماهیت شهر غزه و کوچهها و تونلهای آن، ترس و هراس دارد. ارتش همچنین تلاش میکند تا مسئله فقدان ردیابی اطلاعاتی اسرا در غزه را برجسته کند تا افکار عمومی را عليه تصميم اشغال غزه تحریک کند. اما مهمتر از آن، تحميلکردن مسئوليت اداره مدنی غزه بر ارتش است، حال آنکه ارتش میگوید که برای آن آماده نيست.
در هر صورت، مخالفت ارتش تغییر چندانی در رویکردهای نهاد سیاسی ایجاد نمیکند. نهاد سیاسی که تحت فشار حزب صهونیسم دینی(بنگویر و اسموتریچ) بر مخالفت با توافقات جزئی اصرار میکند و خواستار عملیات گسترده برای اشغال شهر غزه است. آنها میگویند که ارتش نباید از حکومت نظامی نگرانی داشته باشد؛ زیرا رویکرد اصلی تشوبق به مهاجرت داوطلبانه (پاکسازی نژادی) فلسطینیان است که این امر بر بهانه ارتش درباره اداره مدنی غزه خط بطلان میکشد.
روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» یک سند 38 صفحهای برای روز پساجنگ منتشر کرد این سند به طرح «ریویرا» معروف است که پیش از این دونالد ترامپ درباره آن صحبت کرده بود و به دلیل مخالفتهای جهانی ناچار شد آن را کنار بگذارد و از صحبت علنی درباره آن امتناع کند.
طبق این سند، آمریکا به مدت 10 سال اداره غزه را به عهده میگیرد و مهاجرت داوطلبانه ساکنان فلسطینی را تشوق میکند و غزه به یک مقصد گردشگری با استفاده از هوش مصنوعی تبدیل میشود و پس از آن ساکنان غزه میتوانند به آن بازگردند. این سند از لحاظ امکانات و توان اجرای آن، بسیار مزخرف و مضحک به نظر میرسد اما تنها ارزش واقعی آن در این است که نشان میدهد که دولت امریکا و رژیم اسرائیل در تخلیه غزه توافق نظر دارند.
واقعیت آن است که آنچه که در غزه رخ میدهد یک عملیات نظامی موقت نیست؛ بلکه یک شهرک سازی بلند مدت است. از جمله نشانههای این امر، احداث جادههای جدید در عمق باریکه غزه، ساخت پایگاهها و تاسیسات مجهز به آب و برق، نصب برجهای مخابراتی وابسته به شرکتهای تلفن همراه اسرائیلی در چندین منطقه از جمله خانیونس و ساخت فرودگاههای کوچک برای انتقال نظامیان و کمکهای لجستیکی.
به رغم آنکه ارتش اسراییل تسلیم تصمیم سران سیاسی شد؛ اما تا حد امکان در اجرای این طرح وقتکشی میکند. چیزی که میتوان آن را «وقتکشی تاکتیکی» نامید. عملیات از حاشیه شهر و سپس از حومه آن آغاز میشود و پس از آن به محلههای کممقاومت میرسد. ارتش از ورود مستقیم به مراکز حماس در وسط شهر اجتناب میکند. به عبارت دیگر، ارتش اسراییل مقدمات عملیات را گسترش میدهد، چه از نظر لجستیکی، یا فراخوان نظامیان ذخیره و یا استقرار مجدد در جبههها، تا به دیپلماسی فرصتی بدهد و فشارهای داخلی علیه تصمیم سیاسی افزایش یابد و جلوی وقوع خسارات سنگین را بگیرد.
اما در نهایت باید این سوال را پرسید: آیا عملیات اشغال شهر غزه اجرا خواهد شد؟ بله اجرا خواهد شد. اما نه به صورت سریع و فوری؛ زیرا هدف نهایی خالیکردن شهر از مردم و تغییر چهره شهر است. ارتش اشغالگر به کندکردن عملیات پیشروی ادامه خواهد داد و از درگیریهای بزرگ امتناع و هر اقدام را ارزیابی خواهد کرد تا بر اساس نتایج ارزیابیها، گامهای بعدی را اتخاذ کند.