بیانیه بالفور، سرآغازی برای تحرکات صهیونیست ها در عرصه بین‌المللی و تاسیس رژیم صهیونیستی، اشغالگری، کشتار فلسطینیان و غصب اراضی ملت فلسطین شد.
جامعه جهانی در پایان جنگ جهانی اول و پس از سقوط امپراتوری عثمانی، قیمومیت فلسطین را بر انگلیس سپرد با این هدف که "زمینه سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای تاسیس خانه ملی یهود" را عهده دار شود و همچنین برای حفاظت از حقوق مدنی و مذهبی همه ساکنان سرزمین فلسطین، صرف‌نظر از نژاد و مذهب تلاش کند.
لابی گری حییم وایزمن، رییس وقت سازمان جهانی صهیونیسم، والتر روتشیلد، عضو مجلس عوام انگلیس و از بانکداران این کشور و همچنین ناحوم سوکولوف، روزنامه نگار و زبان شناس لهستانی در مذاکراتی که منجر به صدور بیانیه بالفور شد، نقش کلیدی داشتند.
درنتیجه بذری که انگلیس با صدور بیانیه بالفور در منطقه پاشید، رژیم اشغالگر بر روی خون و اجساد زنان، کودکان و مردان فلسطینی و در سایه خیانت برخی دولت های عربی منطقه، بنا شد و آمریکا نیز در ادامه به آبیاری آن مباردت کرد.
اسراییل با اشغال سرزمین ملت فلسطین پا به عرصه گذاشت و با تصرف خاک کشورهای منطقه از جمله بخشهایی از بلندی های جولان سوریه، مزارع شبعای لبنان، صحرای سینای مصر و بخش کرانه باختری فلسطین، پا را از محدوده اولیه فراتر گذاشت و اگر با این تجاوزات رژیم صهیونیستی مخالفت نمی شد، بی شک این رژیم بسیاری از منطقه را تصرف می کرد.
اولین موج مهاجرت یهودیان به اراضی اشغالی از سال 1881 با مهاجرت اشکنازی ها و با عنوان "بازخرید وطن" شروع شد و در این فرایند با خیانت برخی اعراب، بیش از 40 هزار یهودی به فلسطین مهاجرت کردند.
مهاجرت یهودیان به سرزمین فلسطین در طول سالیان جنگ جهانی اول و دوم به ویژه با اقدامات یهودی ستیزی آلمان در جنگ دوم جهانی، ادامه یافت و این هجوم بی سابقه یهودیان به سرزمین فلسطین با مخالفت و خشم اعراب روبرو شد در چنین شرایطی انگلیس مهاجرت یهودیان و خرید زمین فلسطینیان توسط آنها را محدود کرد تا با این کار جلوی شورش ها و خشم فلسطینیان را بگیرد اما شعله خشم ملت فلسطین دامن صهیونیست ها را گرفت و به کشته شدن 133 یهودی منجر شد و به دنبال این واقعه دولت تازه تاسیس اسراییل، صهیونیست ها را با تسلیحات برجای مانده انگلیس مسلح کرد و انگلیس که نتوانسته بود میان اعراب و یهودیان مهاجر توازن برقرار کند پای خود را از این مهلکه بیرون کشید.
اسراییل که با اشغال سرزمین فلسطینیان پا به عرصه گذاشت و به همین دلیل مورد نفرت مردم فلسطین و کشورهای اسلامی منطقه قرار گرفته بود، معتقد بود که باید جامعه ای نظامی داشته باشد تا در صورت اتحاد اعراب بتواند در برابر آنها بایستد و این موضوع بعدها به اجباری شدن خدمت سربازی برای زنان و مردان، مسلح کردن تمام یهودیان شهرک نشین و دادن آموزش نظامی به بچه های مدارس منجر شد.
با پایان جنگ جهانی اول و دوم و تضعیف انگلیس و خروج آن از فلسطین و اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس در سال 1948، خشونت بین اعراب و صهیونیست ها بالاگرفت به طوری که این مساله به جنگ 6 روزه اعراب شامل کشورهای سوریه، اردن، عراق، مصر، لبنان و عربستان با رژیم صهیونیستی منجر شد که البته کشورهای عربی به دلیل خیانت های صورت گرفته و در عین حال حمایت همه جانبه ابرقدرت ها از رژیم صهیونیستی، در این جنگ شکست خوردند.
به دنبال این جنگ رژیم صهیونیستی سرزمین های بیشتر و فراتر از آنچه را سازمان ملل برایش تعیین کرده بود تصرف کرد و به اشغال خود در آورد و این رژیم پس از دستیابی به این موقعیت، ترور و کشتار وحشیانه ساکنان فلسطین را آغاز کرد هزاران نفر از فلسطینیان را از خانه هایشان راند و این کشتار و آوارگی فلسطینیان زمینه ساز جنگ های بعدی میان اعراب و رژیم اسراییل شد و از سویی صهیونیست های تندرو خواستار کشور یهودی به وسعت نیل تا فرات شدند و این درگیری ها تا کنون به شهادت هزاران فلسطینی بی گناه که جرمشان دفاع از خانه و کاشانه شان است، منجر شده و این کشتار همچنان ادامه دارد.
نمونه اخیر جنایت رژیم صهیونیستی که با از آغاز حمله به نوار غزه در روز 16 تیر ماه سال 1393 ( هفتم جولای 2014) صورت گرفت؛ بمباران مناطق مسکونی و کشتار شمار زیادی از فلسطینیان است که بیشتر آنان زنان، کودکان و سالخوردگان بودند، به طوری که از سوی سازمان دیده بان حقوق بشر اعلام شد که این رژیم مرتکب جنایت جنگی شده است.
در جنگ اخیر غزه، دو هزارو 149 فلسطینی از جمله 942 کودک، زن و سالمند به شهادت رسیدند، یازده هزارو 166 نفر از جمله پنج هزارو 802 کودک، سالمند و زن زخمی شدند که البته 532 شهید فقط از 91 خانواده بود، 18 هزار باب منزل به طور کلی ویران شد، 41 هزار باب منزل به طور جزیی خسارت دید، خساراتی به 145 باب مدرسه از جمله 75 مدرسه آنروا وارد شد که برخی از آن به طور کامل منهدم شد، به 7 درمانگاه و بیمارستان، 13 مرکز فوریت های پزشکی، 16 دستگاه آمبولانس و 180 باب مسجد نیز خسارات وارد شد که 71 مسجد به طور کامل تخریب شد، رژیم صهیونیستی در این حملات همچنین به 10 گورستان اسلامی و یک گورستان مسیحی خساراتی وارد کرد.
شمار آوارگان این جنگ 461 هزارو 643 نفر بود که 280 هزار نفر از آنان در مدارس آنروا، 44 هزارو 800 نفر در مدارس دولتی و 138 هزار نفر در منازل مردم ساکن شدند.
جنگ رژیم صهیونیستی علیه مردم بی دفاع غزه،51 روز به طول انجامید که بیش از 6 میلیارد دلار نیز خسارت دربر داشت.
نویسنده: احمد نیکنام