به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، "ارنون ساور" از بزرگترین حامیان بیرون راندن فلسطینی ها از این سرزمین در این باره گفته است: "منطقه غور اردن از اهمیت استراتژیکی ویژه ای برای اسرائیل برخوردار است، مرزهای این منطقه با اردن، نقاط ارتباطی مهمی در زمینه تجارت و سفر با کشورهای منطقه به شمار می آیند و کنترل بر این بخش از خاک فلسطین به منزله محاصره کرانه باختری از سوی اسرائیل خواهد بود."
ساور افزود که از زمان اشغال کرانه باختری در جنگ 1967، کلیه کابینه های رژیم صهیونیستی، منطقه غور اردن را به منزله مرزهای شرقی این رژیم دانسته اند و با هدف تقویت سلطه شان بر این منطقه، از اوایل دهه هفتاد قرن میلادی گذشته، اقدام به بنای 26 شهرک صهیونیست نشین در این منطقه کرده اند که در حال حاضر حدود 7500 صهیونیست در آنها سکونت دارند و در طول این سالها، همواره منطقه اغوار به منزله املاک دولتی اعلام شده اند.
براساس پیمان سازش اوسلو، این منطقه به جز شهر اریحا و اطراف آن، به عنوان منطقه C و تحت کنترل کامل تل آویو تعریف شده اند و مقامات نزدیک به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز تصریح کرده اند که منطقه غور اردن، در سازش های آینده نیز تحت کنترل کامل اسرائیل باقی خواهند ماند.
ساور در این باره گفت: تل آویو از سال 2005 تاکنون سیاست محدودیت رفت و آمد فلسطینی ها، را اتخاذ کرده و در سال های اخیر، 4 پست بازرسی ثابت را در آن ایجاد کرده است و فقط به کسانی که محل سکونت آنها در کارت شناسایی یکی از روستاهای این منطقه ثبت شده باشد، اجازه رفت و آمد به آنها داده می شود.
از سوی دیگر، ساور تصریح کرد: اسحاق رابین [نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی] نیز بارها در مناسبت های مختلف، اذعان کرده بود که باید از برپایی هر گونه دولت فلسطین در ساحل بحر المیت و برقراری ارتباط جغرافیایی آن با خاک کشورهای عربی جلوگیری شود.
شاؤول موفاز، وزیر امنیت اسبق رژیم صهیونیستی نیز در این باره تصریح کرده است که مرزهای آینده این رژیم شامل شهرک های صهیونیست نشین و غور اردن نیز خواهد بود.