العالم - آمریکا
وبسایت «استراتفور» در مطلبی نوشت: جدا از مباحث سیاسی، ظاهراً همه در این خصوص که ترامپ یک رئیس‌جمهور غیرمتعارف خواهد بود توافق دارند. پس چندان عجیب نیست که بسیاری از گزینه‌های پیشنهادی او برای حضور در کابینه هم غیرمتعارف باشند. در رأس این گزینه‌های عجیب، «رکس تیلرسون»، رئیس هیأت مدیره و مدیر ارشد اجرایی شرکت نفتی «اکسان‌موبیل» دیده می‌شود که قرار است وزیر خارجه آمریکا شود.
تیلرسون در نگاه اول ممکن است گزینه عجیبی برای حضور در رأس دستگاه دیپلماسی واشینگتن باشد. به هر حال، چندین وزیر خارجه اسبق آمریکا همگی از تجربه دولتی و دیپلماتیک برخوردار بودند. اما تجارب تیلرسون در صنایع نفت و گاز، بی‌تردید او را برای وظایف سنگین و اغلب پیچیده این شغل آماده کرده است. اگر کنگره او را تأیید کند، اقدامات او به عنوان مدیر بزرگترین شرکت نفتی جهان می‌تواند گویای نوعی مصلحت‌گرایی در برخورد با واقعیت‌های کنونی جهان باشد.
استراتفور می‌افزاید: یک شرکت نفتی باید برای ارزیابی کامل تهدیدات احتمالی در خصوص یک پروژه، از شرایط ژئوپلیتیک یک کشور به خوبی آگاه باشد. شرکت‌های نفتی باید درباره زمین‌هایی که لوله‌های نفتی، چاه‌ها و سکوهایشان آن‌ها را اشغال می‌کنند، اطلاعات کافی و وافی در اختیار داشته باشند. آن‌ها باید بازیگران محلی و خارجی را که ممکن است کنترل‌شان را به چالش بکشند، به‌خوبی بشناسند.
علاوه بر آن، امضا و اجرای پروژه‌های انرژی و تأمین ابتدایی هزینه آن‌ها ممکن است ده‌ها سال به درازا بکشد و شاید سیاستمداران در این میان بیایند و بروند. از آنجایی که دولت‌ها در بسیاری از کشورهای تولیدکننده نفت و گاز به درآمدهای انرژی برای تأمین بودجه خود نیاز دارند، رهبران آن‌ها در اداره این صنایع نقشی مهم ایفا می‌کنند.
استراتفور سپس به طور مفصل، به نقش تیلرسون در تعامل با کشورهایی نظیر روسیه و عراق به عنوان بالاترین مقام شرکت نفتی اکسان‌موبیل می‌پردازد.
در ادامه این مطلب آمده است: اما حوزه‌ای که تیلرسون در آن تجربه اندکی دارد، آینده روابط آمریکا با ایران است. سالها تنش و تحریم علیه ایران که مانع تعامل تجاری تیلرسون با این کشور شد، به وی اجازه نداد بتواند پیوند‌هایی همانند آنچه در روسیه و عراق ایجاد کرده است، در ایران به وجود آورد. با این حال، احتمالاً مصلحت‌گرایی بر مذاکرات او با تهران سایه خواهد انداخت. ترامپ از برجام انتقاد کرده است. اما خروج از برجام، به تدریج دشوارتر می‌شود و واکنش تند ایران و برخی از متحدان آمریکا را در اروپا – مانند فرانسه – به همراه خواهد داشت.
علاوه بر این، وزیر خارجه آتی آمریکا احتمالاً از ارزش حفظ توازن قدرت در منطقه آگاه است تا راه‌های مهم دریایی جهان را باز نگاه دارد و از شعله‌ور شدن مجدد بحران در تنگه هرمز جلوگیری کند.
تیلرسون به احتمال فراوان با مصلحت‌گرایی خاصِ خودش، برجام را ارزیابی خواهد کرد و به این نتیجه خواهد رسید که حفظ آن، منافع ایران را به خوبی تأمین خواهد کرد.