العالم - آفریقا
تلویزیون رسمی سودان، اظهارات برخی از بازداشت شدگان را پس از آزادی آنان برای توضیح شرایط بازداشت و رفتار «مساعد» مقامات و زندانبانان با آن ها منتشر کرد.
به گفته ناظران، این اقدام تلویزیون رسمی سودان، نمایشی مضحک است و دیری نپائید که برخی از این آزادشدگان در منازل خود از طریق شبکه های اجتماعی خطاب به مردم سودان اعلام کردند که مقامات امنیتی، این اعترافات را به زور و تحت فشار از آن ها گرفتند.
همچنین اتحادیه پزشکان قانونی این طرح را تکذیب کرد و فهرستی از اسامی پزشکان و متخصصان وابسته به این اتحادیه را که همچنان در زندان های سودان در بازداشت به سر می برند، منتشر کرد.
ائتلاف دموکراتیک وکلای سودانی نیز در بیانیه ای، به بیان علل آزادی جمع کثیری از بازداشت شدگان پرداخت و اعلام کرد که آزادی بازداشت شدگان برای کاستن از هزینه های دولت سودان است که درحال حاضر با شرایط سخت اقتصادی مواجه است.
همچنین، امروز خانواده سید الصادق المهدی رهبر حزب الامه سودان از بازداشت مریم الصادق معاون رئیس این حزب خبر داد و بازداشت وی و ایجاد رعب و وحشت در فرزندانش را اقدامی تروریستی خواند.
رسانه های سودانی از مقامات ذیربط در این کشور خواستند بازداشت شدگانی را که مشارکت آن ها در اقدامات خرابکارانه و یا اخلال در امنیت کشور ثابت نشده است و اگر نگوئیم همه بازداشت شدگان تقریبا اکثریت آن ها این شرایط را داشتند، آزاد کنند، همچنانکه خواهان گفت و گوی ملی و دادن امتیازاتی با هدف متوقف کردن کشتار و بازگشت اوضاع به حال عادی شدند، اما همیشه آنچه مدنظر انسان است، تحقق نمی یابد، و خفقان به اوج خود رسید و زمانی که می شد اوضاع را با خویشتنداری و ارائه راه حل های منطقی و عادلانه کنترل کرد، مقامات سودانی با انجام سخنرانی ها و جمع کردن طرفداران خود و ترساندن مخالفان، راه نادرست را طی کردند و سرویس های امنیتی نیز به هتک حرمت مردم، یورش به منازل آنان، و بازداشت و آزار و اذیت آنان، اقدام کردند که این مساله، موجب تشدید خفقان شد تا جائیکه حتی کسانی که بی طرف بودند، به طرفداری از انقلابیون به پا خاستند و آخرین نمونه آن تجمع اعتراض آمیز اساتید دانشگاه خارطوم در روز گذشته بود. این وضعیت آشکارا نشان می دهد که همه راه حل ها به پایان رسیده است و آن ها خواهان کناره گیری عمر البشیر و سرنگونی نظام وی هستند.
در همین حال، اتحادیه های صنفی سودان که تحرکات مردمی را رهبری می کند، مردم را به حضور در تظاهرات مسالمت آمیز روزانه دعوت می کند تا از آن به عنوان تنها اهرم فشار موجود برای رسوا کردن نظام عمر البشیر و در نهایت وادار کردن آن به کناره گیری استفاده کند.
اتحادیه های صنفی سودان، نبرد خود را به شکل حرفه ای رهبری کرد و توانست از حمایت زیادی در داخل و خارج سودان بهره مند شود و ضمن اینکه با بی توجهی به خواسته های عجیب برخی طرف های مشکوک برای سوق دادن این نبرد به سمت درگیری مسلحانه، امتیاز مثبتی را برای خود ثبت کرد.
هنوز بسیاری از اندیشمندان سودانی با فرستادن پیام های متوالی به عمر البشیر رئیس جمهوری سودان، از وی می خواهند تا راه حلی را برای بحران دراین کشور پیدا کند و نیز از او می خواهند که شخصاً برای متوقف کردن کشتار و اقدامات فجیع نیروهای امنیتی سودان وارد عمل شود و مسئولان و عاملان این رفتارها را بازخواست و مجازات کند و سپس برای تحقق خواسته های جوانان شامل آزادی، صلح و عدالت، با آن ها به گفت و گو بنشیند.
اسامه شیخ