العالم – درگوشی
ترکیه خود را در میان سندان و پتک می بیند، از یک سو مجبور به اجرای توافقنامه آتش بس مسکو است که بر اساس آن رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه تعهد داد جاده بین المللی لاذقیه حلب موسوم به ام 4 را بازگشایی کند.
اردوغان همچنین در توافق مسکو متعهد شده است که پس از دور شدن گروههای تروریستی به فاصله 6 کیلومتر از دو طرف این جاده، گشتی های مشترک ترکی و روسی را در آن برای تامین امنیت ایجاد نماید.
اما از سوی دیگر، آنکارا از درگیر شدن با گروههای تروریست مخالف این توافق به ویژه جبهه النصره نگران است چرا که این گروه‌ها برای جلوگیری از تردد گشتی‌های مشترک روسی ترکی، پلهای موجود در این مسیر را تخریب کرده اند.
اما تحرکات اخیر ترکیه در ادلب نشان دهنده آن است که آنکارا زورآزمایی خطرناکی را با النصره برای بازگشایی جاده ام 4 حتی با استفاده از زور آغاز کرده است که مهمترین نشانه آن، درگیری طرفین در اطراف شهر نیرب در شرق ادلب است که به کشته شدن چهار تروریست النصره انجامید، النصره نیز در پاسخ، یک زره پوش ارتش ترکیه و شماری از پستهای بازرسی این ارتش را با خمپاره هدف قرار داد که در نتیجه شماری از سربازان ترکیه زخمی شدند لذا ترکیه نیز ساکت ننشست و مواضع النصره را گلوله باران کرد.
این درگیری، باعث نگرانی ترکیه نسبت به امکان شروع جنگی همه جانبه میان آنکارا و گروههای مسلح شد که می تواند به از دست رفتن جایگاه ترکیه در ادلب بیانجامد لذا با پخش اعلامیه از مردم برای مقابله با گروههای مسلح و احیای اقتصاد این منطقه از طریق بازگشایی جاده های ام 4 و ام 5 کمک خواست.
کارشناسان معتقدند، ترکیه در واقع با این درخواست از مردم این منطقه می خواهد به جبهه النصره و گروههای هوادار آن برای بازگشایی مسالمت آمیز جاده ام 4 فشار وارد آورند تا مجبور به جنگ نشود چرا که به خوبی از عواقب وخیم هر گونه درگیری مسلحانه مستقیم با این گروههای تروریستی آگاه است.
علت این نگرانی آن است که ترکیه مشغول جنگ در لیبی است که به همین دلیل شمار زیادی از افراد مسلح هوادار خود را برای کمک به دولت الوفاق به آن کشور اعزام کرده لذا نیرویی برای جنگیدن در سوریه ندارد.
سرلشکر احمد المسماری سخنگوی نیروهای خلیفه حفتر مدتی قبل گفته بود که ترکیه 17 هزار مسلح را از سوریه به لیبی انتقال داده است که از مجموع آنان 1800 نفر زخمی شده و به سوریه بازگشتند و بیشتر از هزار نفر از آنان نیز کشته شده اند.
این در حالی است که اعزام افراد مسلح توسط ترکیه به لیبی، باعث نگرانی شدید آن دسته از گروههای هوادار آنکارا مانند "فیلق الشام" شده که حاضر به اعزام تروریست‌هایشان به لیبی نشدند چه اینکه دولت ترکیه به همین دلیل کمک‌های مالی خود به آنان را قطع کرد لذا عمده گروههای مسلح هوادار ترکیه در سوریه به این نتیجه رسیده اند که آنکارا از آنان سوء استفاده کرده و از پشت به آنان خنجر زده است.
با توجه به بروز اختلاف میان ترکیه و گروههای مسلح در ادلب، آنکارا دریافته که توافق مسکو، توافقی ناپایدار بوده و در صورت وقت کشی بیشتر ترکیه در عمل به وعده هایش در توافقنامه های آستانه و سوچی درباره ادلب، کاسه صبر مسکو و دمشق در آینده نزدیک لبریز خواهد شد.
سوال اینجاست که آنکارا با ده‌ها هزار تروریستی که مخالف توافق مسکو هستند، چه خواهد کرد، آیا مجبور خواهد شد با ایجاد جنگی همه جانبه از شر آنان خلاص شود؟ یا اینکه برای کسب دستاوردهای سیاسی از آنان به عنوان برگ برنده استفاده خواهد نمود؟ و یا مرزهای خود را به روی آنان خواهد بست تا ارتش سوریه کارشان را یکسره کند؟.
پاسخ این سوال هنوز مشخص نیست و آنکارا هنوز تصمیمی در این زمینه اتخاذ نکرده است اما آنچه حتمی است آن است که دمشق تصمیم قاطع خود را در زمینه نابودی تروریسم و آزادسازی تمام خاک کشورش اتخاذ کرده و فقط مساله زمان اجرای آن باقی مانده است.