خبر:
در حالی که چند روز تا آغاز گفتگوهای استراتژیک آمریکا و عراق باقی نمانده حدس‌ها در خصوص مفاد این گفتگوها متنوع شده است.
تحلیل:
- واقعیت آن است که در این گفتگوها طرف آمریکایی بدنبال تحقق استمرار حضور خود در عراق است البته با تحمل کمترین هزینه ها و در مقابل دولت و ملت عراق خواهان حفظ استقلال این کشور و اخراج بیگانگان از کشورشان هستند بدون تحمل هرگونه صدمه و آسیب. این در حالی است که استمرار حضور آمریکا در عراق هم هزینه ساز است و هم معارضی جدی بنام ملت عراق دارد. در مقابل نیز آمریکا به هیچ وجه قصد ترک عراق را ندارد چون ازسویی نمی‌خواهد میدان را به رقیب جدی خود یعنی مقاومت واگذار کند و از دیگر سو بر آن نیست که امکان آنچه کنترل بر ایران می‌خواند را از دست بدهد.
- در این میان مبتنی بر برخی نگاه‌های آمریکایی، دولت ترامپ در نگاهی استراتژیک بنا دارد از سویی از عراق خارج نشود، از دیگر سو دولت مرکزی عراق را ضعیف و بی اثر کند و از سویه سوم تسلطش را بر ایران ومنطقه با حضور در عراق همچنان مستحکم نگاه دارد. بر این اساس برخی استراتژیست‌های آمریکایی به دولت ترامپ پیشنهاد کرده اند که با تقویت حضور خود در کردستان عراق هم موجبات تضعیف دولت مرکزی را فراهم آورد و هم استمرار نظارت خود بر منطقه و ایران را تضمین کند و النهایه و در یک نگاه کلان عراق را بنفع مقاومت ترک نکرده باشد.
- برخی شواهد حکایت از آن دارد که این رویکرد در شرایط جدید نه تنها در نگاه آمریکایی‌ها به عراق از جایگاه ویژه ای برخوردار شده است بلکه احتمال التزام آمریکا به آن را در صورتی که نتیجه گفتگوهای استراتژیک را مناسب و موافق منافع خود نبیند دو چندان کرده است. کافی است به حمایت صددرصدی آمریکا از کردهای شمال سوریه پس از چندین بار عقب نشینی از این حمایت دقت شود و یا به انتقال بخش عظیمی از نیروها و تجهیزات آمریکا به پایگاه نظامی آمریکا در کردستان عراق توجه شود تا جدیت این رویکرد مشخص شود.
- اظهار محبت های آمریکا به دولت جدید عراق در قالب معاف کردن این دولت از تحریم‌های ایران آنهم در قالب زمانی محدود و تعریف شده (تا آخر تابستان) نشان میدهد که این بذل بخشش ها رهین نتایج گفتگوهای استراتژیک پیش روست.