امیر عاشور کیست و پروژه «ترویج همجنس‌بازی» در عراق را چگونه اجرا می‌کند؟ +عکس

العالم - عراق

درحالی که عراق درگیر مبارزه با «ویروس کرونا» و «داعش» است، برخی از کشورهای غربی درصدد پیاده سازی توطئه جدیدی در عراق هستند.

ماجرا به روز 17 ماه می گذشته بازمی گردد، زمانی که سفارت کانادا و انگلیس در بغداد در روز جهانی «مبارزه با همجنسگرا هراسی» پرچم همجنسگرایان را در خاک عراق بالا برده و نمایندگی اتحادیه اروپا در این کشور نیز در حساب رسمی خود در توییتر نوشت که «هم راستا با سفارت کانادا وانگلیس در بغداد و دفاتر نمایندگی اتحادیه در سایر کشورهای جهان، نمایندگی این اتحادیه در بغداد پرچم همجنسگرایان را بالا می برد تا نگاه ها را به سمت حقوق آنان معطوف کند».

آنچه امروزه در عراق و در سال های اخیر در منطقه در حال وقوع است، اتفاقی ساده و گذرا نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. تمام این اتفاقات حکایت از تدارک توطئه خطرناکی برای کشورهای اسلامی و عربی منطقه است که هدف اول و مستقیم آن جوانان و نهاد خانواده است.

همجنسگرایی یک بیماری است یا انحراف اخلاقی

ریشه های همجنسگرایی در تاریخ معاصر به قرن 16 دوران مدرنیسم و پسامدرنیسم در اروپا به بازمی گردد که طی آن این کشورها شاهد تغییر و تحولات بسیاری شدند، نوک پیکان این تغییر و تحولات جامعه و نهاد خانواده از جمله تغییر مفهوم خانواده، ازدواج و روابط جنسی قرار داشت که در ظهور پدیده «روابط جنسی پنهان و باز» نمود پیدا کرد و اگرچه این نوع از روابط ابتدا از سوی جوامع اروپایی پس زده شد، اما از آنجا که «تکرار و مداومت بر یک کار آن را به امری عادی تبدیل می کند» به مرور این نوع از روابط در جوامع اروپایی جای خود را باز کرد و به امری متداول و رایج تبدیل شد.

مقوله همجنسگرایی نیز در همین راستا قابل ارزیابی است، مقوله ای که ریشه در رشد و تغییر هویت فردی و شخصیتی افراد داشت و به فرد حق «دوست داشتن» و «عشق ورزیدن» بی قید و بند و «بیان بی پروای آن» خارج از چارچوب ازدواج و تشکیل خانواده یا همان «روابط جنسی آزاد» و «اشباع غرائز جنسی» را می داد.

براین اساس، در پوشش آزادی، مساوات و برابری و احترام به حقوق فردی روابطی در غرب شکل گرفت که در تعارضی تام با ارزش های نهادینه بشری قرار داشت وادامه بقای جوامع بشری و موجودیت فرد را به خطر می انداخت، چون مخالف جریان خوی و سرشت بشر در حرکت بود. در این روابط نشانی از روابط زناشویی، زایندگی، توالد و توارث بشری به عنوان شرط اساسی ادامه بقای بشریت و جوامع انسانی وجود نداشت و این موجودیت فرد و جامعه را به خطر می انداخت.

آنچه اکنون کشورهای اروپایی تحت عنوان «رشد منفی جمعیت» با آن مواجه هستند، ریشه در همان تغییر و تحولاتی دارد که بالا به آنها اشاره شد و هشدار مراکز تحقیقات غرب درباره نصف شدن جمعیت اروپا تا سال 2050 و خطر جذب مهاجر از کشورهای پر جمعیت اغلب مسلمان برای جبران کمبود جمعیت را درپی داشته است.

همجنسگرایی ... از رذیلت تا فضلیت

تا سال 1967 همجنسگرایی نوعی «بیماری روحی و روانی» و «انحراف اخلاقی» محسوب می شد، اما از اوایل قرن بیست به موازات تحول در مفهوم خانواده و روابط جنسی، تلاش شد، دیدگاه جوامع به پدیده همجنسگرایی تغییر کند و به سمت پذیرش همجنسگرایان سوق یابد.

سال 1973 نقطه عطفی در تاریخ همجنسگرایان به شمار می آید. در این سال روانپزشکان آمریکایی همجنسگرایی به عنوان «انحراف اخلاقی» و «بیماری روحی و روانی» را رد و با ادعای اینکه این رفتار «اختلالی ژنتیکی» و «وراثتی» در افراد است، سعی کردند، آن را بطور علمی ثابت کنند. اگرچه تمام این تلاش ها درپی رسیدن به یک هدف و آن «از بین بردن احساس گناه یا دستکم کاهش بار منفی ارتکاب این رذیلت در میان افراد شوند. چون تحقیقات صورت گرفته تا به امروز ثابت کردند، عامل ژن یا وراثت دخالتی در همجنسگرایی افراد ندارد.

نقش رسانه ها در پاک کردن صورت مسئله

رسانه ها یکی از مهمترین ابزارهای ترویج و اشاعه همجنسگرایی در جوامع و خانواده ها به شمار می آیند. اکتبر سال 1991 شبکه آمریکایی «فاکس نیوز» برای اولین بار مراسم ازدواج دو همجنسگرا را در سریال «روک» (Roc) به تصویر کشید و سعی کرد، این نوع از ازدواج را امری کاملا عادی و طبیعی جلوه دهد.

اما نقش اصلی برعهده «هالیوود» بود که با پخش سریال «ویل و گرک» سهم بسرایی در تغییر فضای منفی جامعه آمریکا جهت پذیرش همجنسگرایان داشت، در این سریال برای اولین بار نقش اول به دو همجنسگرا داده شده بود و تمام ابعاد زندگی آنها را به نمایش می گذاشت.

دست های پشت پرده یهودیان صهیونیست

بی شک هرکجا انحطاط فکری و رذیلت اخلاقی مشاهده شود، رد پای یهودیان صهیونیست در آن به عینه دیده می شود. این یک ادعا نیست، کافی این نکته را یادآور شد که یهودیان صهیونیست حاکمان بلامنازع رسانه های غربی و در راس آنها آمریکا، از جمله هالیوود هستند، هالیوودی که محتوای فیلم ها و سریال ها و سوژه هایش کاملا مشخص است و هرگونه سخن گفتن در این زمینه تکرار مکررات است. همچنان که فساد اخلاقی در این قوم ریشه در تاریخ بشریت دارد و در این باره کافی نگاهی به تاریخ آنها داشت. لذا جای تعجب ندارد، اگر اولین نهاد جامعه مدنی آمریکا که حمایت خود از همجنسگرایان را اعلام کرد، «جمعیت یهودیان آمریکا»، به عنوان بزرگترین نهاد مدنی یهود در این کشور و در راس آنها خاخام های این جمعیت باشند.

با توجه به اینکه یهود حاکم بر امپراتوری رسانه های جهان هستند، انتظار می رود، همانند آنچه در طول تاریخ این رسانه ها مشاهده شده، برای رسیدن به خواسته ها و اهداف خود میلیاردها دلار هزینه کنند و این دلارها زمانی کارگشاست که با دولت هایی سرسپرده و غرق در مشکلات و مفاسد اقتصادی در منطقه همچون مصر، عربستان، تونس، لبنان مواجه باشند.

آیا تاریخ دوباره درحال تکرار است

گویا تاریخ درصدد تکرار است و اقداماتی که از 20 سال پیش برای اشاعه همجنسگرایی در منطقه با کمک برخی رسانه ها وابسته آغاز و سعی شده بود، رذیلت در لفافه الفاظ زیبا فضیلت جلوه داده شود، روند سریع تر و جدی تر به خود گرفته است.

شکست راهبردهای نظامی (اشغال افغانستان و عراق) و جنگ های وکالتی (گروه های تروریستی تکفیری) غرب و آمریکا را به یاد وصیت مشهور «ناپلئون بناپارت» فرانسوی انداخت که پس از شکست در تصرف مصر، این وصیت را برای بازماندگانش به یادگار گذاشت که «مصر اسلامی را نه با قدرت نظامی، بلکه با قدرت فکر و اندیشه از پا درآورید» و این وصف حال جوامع اسلامی و عربی در دوران ماست.

پس از آن بود که صنعت سیما و رسانه پای به مصر گذاشت و از این لحاظ مصر اولین کشور اسلامی عربی است که صنعت سینما و رسانه وارد آن شد و همه موسسان و سرمایه گذاران آن یهودی بودند و جالب آنکه مصر اولین کشور اسلامی عربی بود که همجنسگرایی در آن مشاهده شد و تلاش های زیادی برای اشاعه این رذیلت در آن انجام شد و همچنان درحال انجام است، تا پس از مصر، دیگر کشورهای اسلامی عربی مانند لبنان، تونس، عربستان سعودی، فلسطین اشغالی، امارات و در این اواخر عراق را نیز در برگیرد.

کارشناسان تحرکاتی که در سال های اخیر به شکلی خاص در زمینه ترویج همجنسگرایی در جهان اسلام و کشورهای منطقه آغاز شد، نشان از وجود طرحی بزرگ برای اشاعه این رذیلت است و بعید نیست که جنگی مذهبی بین غرب لائیک ها و شرق اصولگرا باشد. درحالی که ظواهر امر نشان می دهد، غرب برای پیروزی در این جنگ در سایه بی خبری یا سرسپردگی دولت های منطقه تدارک گسترده دیده باشد.

گرفتن نبض عراق

در این شک نداریم، آنچه در عراق اتفاق می افتد، اقدامی هماهنگ شده، کاملا آگاهانه و عمدی توسط اتحادیه اروپا، کانادا و انگلیس است تا در پوشش شعار آزادی و دموکراسی واکنش جامعه سنجیده و نبض نخبگان عراق در قبال ترویج رذیلت همجنسگرایی گرفته شود.

برافراشتن پرچم همجنسگرایان در عراق چیزی جز اطلاع از تعصب عراقی ها روی سنن، عرف، آداب و رسوم و حفظ انسجام اجتماعی، پایبندی به معتقدات دینی، خانواده و جایگاه آن در جامعه نبود.

این توطئه زمانی نمایان ترمی شود که همسو با این تحرکات، شاهد اقداماتی حساب شده در حوزه رسانه در کشورهای اسلامی-عربی منطقه به ویژه در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هستیم، به گونه ای که طی ماه رمضان گذشته شبکه های تلویزیونی داخلی و ماهواره ای این کشورها اقدام به پخش سریال هایی با موضوعیت «تاریخ یهود در جوامع عربی» نمودند که هدف آنها آماده سازی اذهان و افکار جامعه اسلامی-عربی جهت پذیرش یهود و روابط مسالمت آمیز آن بود.

امیر عاشور کیست؟

هم اکنون رهبری کمپین و نهاد جامعه مدنی «همجنسگرایان» در عراق را فردی به نام «امیر عاشور» برعهده دارد. وی که خود یک «همجنسگرا» ست، متولد سلیمانیه کردستان است و پس از فرار از عراق در شهر مالما سوئد سکونت دارد.

عاشور مؤسس و مدیر اجرایی سازمان “همجنس‌بازان عراق” یا «ایراکوئیر» است که به گفته خود اولین شبکه همجنس بازی در عراق است و این سازمان بنا به گفته عاشور تقریباً به صورت زیرزمینی و مخفی و بیشتر در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنند.

امیر عاشور اگرچه ادعا می کند، فعالیت هایش مستقل هستند، اما در حقیقت تمام فعالیت ها و تحرکاتش زیر نظر آمریکایی ها و در چارچوب طرحی آمریکایی به نام «آیلپ» انجام می شود.

همچنین به نظر می‌رسد این فارغ‌التحصیل دانشگاه کلمبیا، ارتباط نزدیکی با خاندان سلطنتی انگلیس نیز دارد. وی عضو گروه لابی اکشن ۱۰ که با حمایت مگان مارکل و شاهزاده هری، عروس و پسر ملکه انگلیس و سازمان سلطنتی «کامتراست» و «وان یوآنگ ورلد» است. هدف لابی اکشن ۱۰ ترویج برابری جنسیتی و دگرباشی و آمورش رهبران جوان در جهان است.

آیلپ یا پروژه آمریکایی سازی جامعه عراق

پروژه آیلپ طرحی است که سفارت آمریکا در بغداد سال گذشته اجرای آن را با عنوان «تربیت رهبران آینده عراق» آغاز کرد. بسیاری از صاحب نظران و رسانه ‌های عراقی این طرح را بخشی از پروژه تهاجم فرهنگی آمریکا با هدف انحراف قشر جوان و نوجوان عراق ارزیابی می کنند.

برخی نیز از این طرح به عنوان طرح «فروپاشی و اضمحلال فرهنگ اصیل شرقی و اسلامی جامعه عراق و جایگزین کردن آن با فرهنگ ابتذال آمریکایی و درهم شکستن ارزش‌ ها به بهانه آزادی و دموکراسی و مساوات» یاد می دانند و بر همین اساس مخالفت گسترده ‌ای را در سطح رسانه ‌ها و شبکه‌ های اجتماعی در عراق با آن آغاز کرده اند.

نوجوانان و جوانان نخبه عراق هدف مستقیم طرح

این طرح همانگونه که در پایگاه رسمی سفارت آمریکا در بغداد آمده، در وهله نخست نوجوانان عراقی دارای استعدادهای خاص در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و علمی را شامل می شود، اما در عین حال جوانان سطوح دانشگاهی را نیز دربر می گیرد.

طرح (ILEP (Iraqi Young Leaders Exchange Program نخستین بار در سال ۲۰۰۷ آغاز شد اما پس از مدتی متوقف و بار دیگر طرح مزبور از ۲۸ اکتبر ۲۰۱۳ (۶ آبان ۹۲) از سرگرفته شده اما در برهه اخیر با روی کار آمدن دولت «دونالد ترامپ» فعالیت گسترده‌ای درباره آن صورت گرفته است.

همین امر حساسیت‌ ها را در عراق نسبت به ماهیت این طرح و اهداف و انگیزه‌ های پشت پرده آن بیشتر کرده است، به ویژه پس از آنکه تعدادی از نوجوانان و جوانان شرکت کننده در پروژه، ویدئوها و تصاویری از فضای عمومی برنامه ‌های آموزشی آن در شبکه ‌های اجتماعی منتشر کرده ‌اند.

در اغلب این ویدئوها و تصاویر دختران و پسران نوجوان و جوان عراقی به صورت مختلط و به دور از خانواده‌ در حالت رقص و جشن‌ های مستهجن در آمریکا مشاهده می ‌شوند.

برخی از تصاویر نیز با برخی از شهروندان آمریکایی به شکلی مبتذل در کنار سواحل گرفته و گفته شده، این تصاویر عمدا از دختران عراقی تهیه شده تا به عنوان اهرم فشار جهت ادامه اجرای طرح مورد استفاده قرار گیرند.

مشارکت در این طرح، با ثبت نام از طریق اینترنت آغاز می ‌شود و نوجوانان و جوانان دوره راهنمایی و دبیرستانی عراقی براساس استعدادهای ویژه ای که دارند، در طرح مزبور که وزارت خارجه آمریکا تدارک دیده و همه هزینه‌های آن را دولت آمریکا پرداخت می ‌کند، ثبت نام می‌ کنند. سپس تیم کارشناسی سفارت، بین داوطلبان، افراد مورد نظر را بعد از انجام ملاقات حضوری بر اساس استعدادها و فعالیت ‌هایی که افراد متقاضی دارند، انتخاب می‌ کند.

این دوره‌ها مدت یک ماه به صورت اردو برگزار می شوند و در هر دوره ۵۲ جوان و نوجوان عراقی انتخاب می‌ شوند و پس از انتقال به آمریکا، دور از چشم والدین و خانواده و حتی نظارت و مراقبت دولت بغداد، تحت آموزش ‌های ویژه اجتماعی قرار می ‌گیرند.

علاوه بر برنامه‌ های فشرده آموزشی و بازدید از اماکن تاریخی و فرهنگی و دیدار با برخی از شخصیت‌ های آمریکایی، محافل جشن و رقص مبتذل به بهانه ایجاد فضای پر نشاط و شاد نیز دایر می گردد.

آنگونه که برخی از افراد داوطلب درباره این سفرها مورد تاکید قرار داده اند، طی مدت مهمان بودن جوانان عراقی با مشروبات الکلی، مواد مخدر و به طور خاص روابط باز و بی قید و بند جنسی آشنا و به آن معتاد می شوند.

امیر عاشور درباره اهداف سازمانش چنین می گوید: «مهمترین هدف ما ایجاد آگاهی اجتماعی درباره پدیده «همجنسگرایی» است و در این خصوص از کمک های مستقیم سازمان ملل و آمریکا استفاده می کنیم».

عاشور با بیان اینکه امکان فعالیت و پذیرش اجتماعی «همجنسگرایان» در عراق بسیار کم و دشوار است، تاکید می کند، عمده فعالیت این گروه در فضای مجازی از جمله «فیسبوک» و «توییتر» است.

مشرق