انجمن حقوق بشرتونس و بحراني که همچنان ادامه دارد

بحران در درون انجمن دفاع از حقوق بشر تونس همچنان ادامه دارد و به محض اينکه اميدي به پيدا شدن راهکاري براي تفاهم درباره پشت سرگذاشتن اين بحران پيدا مي شود ، مسائلي پيش مي آيد که باعث مي شود اين بحران به قوت خود باقي بماند. به گزارش روز شنبه پايگاه اطلاع رساني شبکه خبري(العالم) به نقل از سايت ( الحوار نت)، اين بحران از سال 2005 و از زمان جلوگيري از برگزاري کنفرانس اين انجمن از سوي برخي عناصر وابسته به حزب حاکم و درصدرآنان الشاذلي بن يونس بوجود آمد. درآن زمان بن يونس عليه رييس انجمن دفاع از حقوق بشر تونس و همراهان او به دستگاه قضايي تونس شکايت کرد و آنها را به جلوگيري از مشارکت اعضاي وابسته به " تشکل قانوني دموکراتيک " درانواع انتخابات داخلي وفراهم کردن زمينه حضور مخالفان متهم کرد. اين درحاليست که طرف مقابل معتقد است، نظام حاکم درصدد کنترل انجمن دفاع از حقوق بشر تونس است که از قديمي ترين انجمن هاي حقوقي در کشورهاي عربي و آفريقايي به شمار مي رود و مانند ديگر سازمان ها از استقلال خود از احزاب سياسي دفاع مي کند. از آن زمان ، اين بحران ادامه يافت بدون اينکه هيچيک از دو طرف ، از موضع خود کوتاه بيايند ، ميانجي گري هاي مخفيانه و آشکار هم نتوانسته است به حل اين مشکل کمک کند. درماه ژوئن امسال ، کميته اي ميانجي با مشارکت نمايندگاني از حزب حاکم و نمايندگاني ازهيات مديره انجمن دفاع از حقوق بشر ازجمله " عبدالوهاب الباهي " مسئول پيشين وکلاي تونسي و" منصر الرويسي " رييس هيات عالي حقوق بشر( که سازماني نزديک به حزب حاکم است) به منظور تلاش براي ارائه راه حلي ميانه براي اين بحران تشکيل شد. اما با وجود تشکيل اين کميته و کوتاه آمدن طرفين از برخي از خواسته هاي خود ، اين ميانجي گري هم نتيجه قابل توجهي نداشت و هريک از دو طرف ، ديگري را به سخت گيري و انعطاف ناپذيري متهم کرد و آخرين ديدار طرفين در26 ماه مي گذشته و حتي نامه هاي هيات مديره به مسئولان حکومتي هم کارساز نشد و بحران هم چنان به شدت خود باقي ماند. رئيس انجمن دفاع از حقوق بشر تونس در گفتگو با شماره 18 ژوئن 2010 نشريه تونسي " الوحده " درباره عمق اين بحران گفت: درنهايت تاسف بايد بگويم که ما همواره با سياست سرکوبگري دولت تونس و تمايل آن به سلطه بر انجمن و استبداد و خودرايي روبه رو هستيم. با اين وضعيت ، معلوم نيست که آيا موانع سياسي و به همراه آنها موانع ميداني همچنان درمسير اين بحران قرار خواهند داشت يا اينکه دو طرف حساب و کتاب هاي ديگري براي خود دارند؟