العالم – کشکول
بورل درکتاب خود نوشت: توافق هسته ای امروزه با فشارهایی از جبهه های مختلف روبرو است و من مطمئن هستم که تلاش برای حفظ آن نه فقط ضروری است، بلکه دست کم به دو دلیل، فوری است ، زیرا جامعه بین الملل و ایران، 12 سال برای کنار گذاشتن اختلافات خود و دستیابی به توافق زمان گذاشتند و درصورت فروپاشی این توافق ، نمی توان انتظار داشت که توافق فراگیر و کارامد دیگری جایگزین آن شود.
گفته های بورل درباره اهمیت توافق هسته ای و تلاش هایی که برای تحقق آن صورت گرفته و مهم تر از همه ، پایبندی ایران به آن ، در چند جا از کتاب مورد تاکید قرار گرفته است. در بخشی از کتاب آمده : ایران به مدت 14 ماه به طور کامل به این توافق پایبند بود" مساله ای که بورل گفت، چیز جدیدی نیست، اروپایی ها به خوبی این واقعیت را بهتر از دیگران می دانند، اما مساله جدید در گفته های بورل ، وجود تناقض آشکار در مواضع کشورهای اتحادیه اروپا در قبال توافق هسته ای و چگونگی بازگشت به این توافق و راه های حفظ آن است.
برخی ها تناقض در مواضع مسئول ارشد اروپا درحوزه روابط بین المللی یعنی جوزف بورل مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا و میان مسئولان کشورهای امضا کننده توافق هسته ای یعنی بریتانیا ، فرانسه و آلمان را - که همچنان ایران را مسئول وضعیت فعلی توافق هسته ای می دانند - نشان دهنده سردرگمی سیاست خارجه اتحادیه اروپا می دانند .. سیاستی که انتظار می رود هماهنگ باشد، اما بالعکس نشان دهنده نفوذ این سه کشور در دیگر کشورهای اتحادیه اروپاست.
اما برخی ها معتقدند که هیچ تناقضی در موضع اروپا وجود ندارد، وهر چه هست ، هماهنگی میان کشورهای اروپایی و امریکا در چارچوب سیاست تقسیم نقش است که با هدف اعمال فشار بیشتر بر ایران و وادار کردن این کشور به امتیاز دادن نه فقط در خصوص برنامه هسته ای خود بلکه در زمینه برنامه موشکی دفاعی و نقش منطقه ای خویش است.
به نظر می رسد که نظر دوم درست است، زیرا بعید است که اروپا در سیاست خارجی خود به این شکل فجیع، سردرگم شود. همچنانکه نزدیکی موضع فرانسه و بریتانیا و آلمان درخصوص موضع امریکا در دوره بایدن غافلگیر کننده نبود، درحالیکه این کشورها تظاهر می کردند که با موضع امریکا در دوره ترامپ مخالف هستند، این درحالیست که موضع امریکا در دوران ترامپ و بایدن درقبال توافق هسته ای تغییر نکرده است . این مساله تاکید می کند که اروپا نفاق می ورزید و درصدد مخالفت با موضع امریکا نبود، حتی یک گام در زمینه حمایت از موضع ایران برنداشت، به مفاد توافق هسته ای پایبند نبود و در سال های گذشته به شعار دادن و اظهارات فریبنده درباره حفظ توافق هسته ای اکتفا کرد، همان کاری که بورل امروز انجام می دهد.
این سیاست نفاق اروپا و سلطه جویی امریکا، ایران را به سمت کاهش تعهدات خود در توافق هسته ای سوق داد تا اروپا از نفاق و دورویی خود و امریکا هم از سلطه جویی خود دست بردارد. همچنان که حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سخنرانی خود به مناسبت عید نوروز ، این موضع را درباره احیای توافق هسته ای مشخص کردند و حرف آخر را زدند.
ایشان در سخنرانی خود فرمودند: وعده های آنان برای ما اعتباری ندارد، امریکایی ها باید همه تحریم ها را لغو کنند و وقتی همه تحریم ها را لغو کردند، ما هم بدون هیچ مشکلی به تعهدات خود باز می گردیم ، صبر ما زیاد است و عجله ای نداریم ".
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنانی آشکار و صریح که به منزله پیام هایی به طرف مقابل است که آن ها درصورتیکه بخواهند واقعا به توافق هسته ای پایبند باشند، باید آنرا به خوبی و با دقت مطالعه کنند، ایشان فرمودند: ما در زمان اوباما به امریکا اعتماد کردیم و به تعهدات خود عمل کردیم ، اما آن ها به تعهدات خود عمل نکردند، امریکایی ها روی برگه اعلام کردند که تحریم ها رفع خواهد شد، ولی در واقع ، تحریم ها را لغو نکردند. سیاست فشار حداکثری بر ایران برای سوق دادن این کشور به میز مذاکرات، موفق نبود و کسی که آن را اجرا کرد، به زباله دان تاریخ پیوست و اگر توافق هسته ای تغییر کند، به نفع ایران تغییر خواهد کرد.
اکنون برای همگان به ویژه امریکایی ها و اروپایی ها مشخص شد که سیاست نفاق و دورویی سیاسی و تقسیم نقش، به پایان رسیده است و آن ها از اکنون باید در اندیشه سیاستی معتبر باشند که بر اساس احترام به توافق ها و قوانین بین المللی باشد، تا ملت ها بار دیگر به آن ها اعتماد کنند و امضاهای آن ها را محترم بشمارند و بتوانند مابقی ابروی خود را حفظ کنند. زیرا ایران کشوری نیست که در بازی دورویی و تقسیم نقش و قلدری امریکا و اروپا تسلیم شود.. اگر آن ها بخواهند این بازی شکست خورده را ادامه دهند، زمان همیشه به نفع آنان نخواهد بود ..زیرا صبر ایرانی ها زیاد است.