العالم- کشکول
بیشتر ناظران مسائل سودانی پیش‌بینی می‌کردند که استعفای حمدوک ابهام در صحنه سیاسی سودان را بیشتر می‌کند و احتمالاتی نیز در این شرایط مطرح می‌سازد که باید آنها را با مد نظر قرار دادن نطر تلویزیونی استعفای حمدوک بررسی کرد که طی آن گفت که در دستیابی به اجماع ملی شکست خورده است.
بحرانی که سودان را از 25 اکتبر گذشته درگیر خود کرده حتی با استعفای حمدوک نیز حل و فصل نشد بلکه راه‌حل، اتحاد جناح مدنی در هر طیف و وابستگی که باشند در مقابل جناح نظامی، که توانستند اراده‌شان را بر سودان و صحنه سیاسی آن تحمیل کنند و آنها در این امر نه تنها به مدد عناصر قدرت بلکه به دلیل ضعف و پراکندگی و اختلافات غیرنظامیان موفق شدند.
ناظران بر امور سودان سناریوهایی را مطرح می‌کنند از جمله، تسلط ارتش بر تمام ارکان دولت و نسخه‌برداری از دولت عمر البشیر، قرار گرفتن اوضاع در مسیر جنگ داخلی، که البته انتشار گسترده سلاح در مناطق مورد منازعه در سودان، غرق شدن در این جنگ را سرعت می‌بخشد.
نکته مهمی که بسیاری از این ناظران از آن غافل مانده‌اند اراده ملت سودان است که احزاب سیاسی و اتحادیه مشاغل را به اتحاد در برابر نظامیان سوق خواهند داد و سیاسیون را به مسئولیت‌شان در برابر ملت و کنار گذاشتن اختلافات و پیوستن به صفوف ملت جهت آزاد شدن از حکومت نظامیان متنبه خواهند ساخت.
مردم سودان دو ماه است که در اعتراض به کودتای نظامی که البرهان و دقلو آن را مدیریت کردند، خون‌هایی دادند و همین جانفشانی ملت باعث شد که حمدوک در بیانیه استعفای خود و برای نخستین بار، اقدام البرهان و دقلو در 25 اکتبر را "کودتا" توصیف کند. قدر مسلم آن است که این فداکاری‌ها صحنه سیاسی سودان را در مقابل یک سناریو قرار خواهد داد و آن بازگشت نظامیان به پادگان‌های‌شان و واگذاری قدرت و عرصه سیاست به غیرنظامیان.