تحلیل:
-اینکه مجموعه نمایندگان حاضر ایرانی از نهادهای مختلف درنشست ها اصرار دارند با ارائه خبرهای معقول و معطوف به نتیجه، ولو درسطح محدود هم فضای مذاکرات را عاقلانه و منطقی به پیش ببرند و هم از سرریز شدن هیجانات احتمالی درفضای داخلی جلوگیری کنند ازمشخصات ویژه این دور از مذاکرات وین است.
-اینکه درمیان دو رویکرد شتابزدگی و فرسایشی شدن مذاکرات، احیای حقوق ملت ایران حرف اول و آخر مذاکرات وین را می زند مقوله ای است که بایستی به فال نیک گرفته شود.
-اینکه طرف های مذاکره برمحدودیت زمان در مذاکرات اصراردارند و می کوشند تا آن را به اهرم فشار برگروه مذاکره کننده ایرانی تبدیل کنند، نشانگر آن است که عقلانیت توام با حوصله مذاکره کنندگان ایرانی، آنان را کلافه کرده است.
-اینکه فرانسه که پیش ازاین اغلب نقش پلیس بد را در مذاکرات هسته ای بازی می کرد از نتایج رو به جلوی مذاکرات سخن می گوید یعنی انکه تاحد زیادی گارد طرف های مذاکره باز شده است. اصرارهای بی منطق و قلدر مابانه طرف های مذاکره رنگ باخته است.
-اینکه گروه هایی از کشورهای غیر دخیل در مذاکرات مانند کره جنوبی و سعودی عازم وین شده اند اگر چه در عملیات مذاکره تاثیری ندارد اما می تواند نشانگر دودهای احیانا سفیدی باشد که از دودکش محل مذاکرات بلند شده و از سوی این کشورها مشاهده شده است.
-شاید میزان پیشرفت یا رکود و توقف مذاکرات و حجم خوش بینی ها به آینده این مذاکرات را بتوان در سایه میزان تبلیغات عموما غربی و خصوصا صهیونیستی علیه این دور از مذاکرات نبض سنجی کرد. این شاخص هم در این دوره از مذاکرات و هم در دوره های گذشته عمدتا شاخصی اساسی برای حصول تحلیل های دقیق در خصوص روند مذاکرات بوده و می باشد.
-کلیت آنچه در وین درجریان است را می توان کم خبری معطوف به عقلانیت، منطق و صبوری استراتژیک هیات اعزامی ایران به مذاکرات دانست. این کم خبری در واقع نه بی خبری که گونه ای خوش خبری است. چرا که معمولا برای بی خبری ها سقفی تعریف شده در ادبیات سیاسی و بین المللی وجود دارد.