العالم - اروپا
از دیدگاه «آناسه کازیب» مجموعه اقدامات و قوانین در دهه های اخیر در فرانسه بدنبال محدود کردن سبک زندگی مسلمانان تحت عنوان مبارزه با تروریسم و اسلامگرایی بوده است.
این کارگر راه آهن مارکسیست ۳۵ ساله و پسر مهاجران مغربی برای دور اول ریاست جمهوری فرانسه از جناح چپ افراطی نامزد شد اما نتوانست حمایت مالی لازم را از مقام های منتخب به دست آورد و گفت که واکنش به نامزدی اش برای انتخابات از سوی تشکیلات برپایه ترس و خصومت بوده است.
رسانه های جریان اصلی به کازیب برخلاف سایر کاندیداها، فرصت لازم برای کارزار انتخاباتی ندادند که به گفته وی، دلیلی برای این مساله بود که پیام سیاسی وی، باعث اختلال در نظام می شد.
وی افزود: تصور می کنم آنها از ما می ترسند، از آنچه ارائه می دهیم و از ایده های رادیکالی ما، از اینرو از نامزدی من خودداری کردند.
وی تاکید کرد که به نمایندگی از طرف جوانان، طبقه کارگر جامعه و افرادی که احساس می کنند نماینده ای در این انتخابات ندارند، نامزد شده بود.
کازیب در عین حال گفت: هویت فرانسوی، شامل جامعه مسلمانان نمی شود. آنها به ما به عنوان مردم فرانسه احترام نمی گذارند.
به گفته «جولیان تالپین» پژوهشگر علوم سیاسی در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه، دور اول ریاست جمهوری امانوئل مکرون برای مسلمانان فرانسوی با توجه به تصویب قانون جدایی طلبی در تابستان ۲۰۲۱، تاسف بار بوده است.
اگرچه دولت فرانسه مدعی است این قانون با هدف تقویت سیستم سکولار فرانسه تصویب شده است، منتقدان می گویند به طور ناعادلانه ای جامعه مسلمانان را متمایز و آزادی مذهبی را محدود می کند.
این قانون برای اولین بار پس از قتل «ساموئل پتی» معرفی شد. ساموئل پتی معلمی بود که پس از نشان دادن کاریکاتورهایی از پیامبر اسلام (ص) در کلاس درس، به دست یک مسلمان روس کشته شد.
عواقب این مساله برای جامعه مسلمان فرانسه، زیانبار بود. تعدادی از مساجد فرانسوی بالاجبار بسته و چند خیریه مسلمان منحل شد.
تلاش برای ایجاد اسلام در فرانسه به عنوان نسخه ای از اسلام که در هویت فرانسوی بگنجد، چیز تازه ای نیست.
فرانسه ۵.۷ میلیون مسلمان دارد که بزرگترین جمعیت مسلمان در اروپای غربی است. اما به گفته محققان آکادمیک، تبعیض، خشونت و سیاست ارتجاعی علیه این قشر باعث شده است بسیاری از آنها به ویژه کسانی که از تحصیلات بالایی برخورداند، برای دستیابی به فرصت های بهتر شغلی و آزای بیشتر از فرانسه مهاجرت کنند.
«اولیویه استیوز» استاد مطالعات بریتانیا در دانشگاه لیل و محققی که با ۱۴۸ مسلمان فرانسوی مقیم خارج از این کشور مصاحبه کرده است، گفت فرار مغزها حاصل چیزی است که به نوعی فرانسوی خوانده می شود.
وی افزود: البته اسلام هراسی بر اکثر دموکراسی های غربی تاثیر می گذارد، اما پرسش این است که خصومت علیه مسلمان تا چه حد قوی است؟ در فرانسه این امر بسیار فراتر از دیگر کشورهاست.
طبق این بررسی، مقاصد اصلی برای این مهاجرت ها انگلیس، امارات عربی متحده، کانادا، مغرب و الجزایر است.
در مطالعه گسترده تری که یک هزار و ۷۴ را در بر می گرفت، دستکم ۶۹ درصد از افراد مصاحبه شونده گفتند تبعیض و نژادپرستی محرک آنها برای ترک فرانسه بوده است. ۶۳ درصد نیز گفتند که از فرانسه خارج شدند تا در راستای مذهب خود در صلح بیشتری زندگی کنند و ۴۰.۵ درصد نیز دلایل کاری را عامل این مساله دانستند.
در همین حال، تنها ۴.۵۶ درصد از این افراد گفتند که ممکن است به فرانسه بازگردند و ۴۴.۷ درصد گفتند که هرگز برنخواهند گشت.
در این میان، افرادی که نشانه های خاص مذهبی همچون حجاب یا ریش دارند، اغلب دستیابی به بازار کار در فرانسه را غیرممکن می یابند.
یکی دیگر از جنبه های مهمی که مسلمانان فرانسوی را فراری می دهد، لائیسیته یا سکولاریسم است که به گفته استیوز، یک اصل فرانسوی است که به طور فزاینده ای با هویت فرانسوی مرتبط است.
رویکرد اسلام هراسی مکرون، افکار عمومی و حتی نظامیان فرانسه را حساس کرده است بطوری که چندی پیش جمعی از ژنرال‌های بازنشسته و نظامیان فرانسه در نامه‌ای به رئیس جمهوری فرانسه درباره احتمال تجزیه و وقوع جنگ داخلی در کشور هشدار دادند.
بخش عمده ای از ریشه های احساسات اسلام هراسانه افکار عمومی فرانسه ناشی از تحریک و تشدید آن از سوی دولت بوده است.
اقدام رئیس‌جمهور فرانسه در حمایت بی پرده از انتشار کاریکاتورهای توهین آمیز به پیامبر اسلام (ص) به بهانه دفاع از آزادی بیان در افکار عمومی فرانسه نوعی ترویج اسلام هراسی بود که جواز تحریک احساسات میلیون ها مسلمان را صادر کرد. حمایت از این کاریکاتورها به بهانه دفاع از آزادی بیان، بی شک اقدامی به دور از بلوغ و عقلانیت سیاسی است که منجر به نفرت پراکنی می شود.
نامه نظامیان فرانسه و هشدار آنان درمورد اسلامگرایی یکی از نتایج ترویج و توسعه رسمی چنین سیاست هایی است که عاقبت گریبانگیر مسببان آن خواهد شد.
ایرنا