العالم - زلال قرآن
دلبستگی مفرط به مواهب مادی دنیائی که موجب فراموش کردن خدا و قیامت می گردد انسان را از رحمت بی انتهای الهی محروم می سازد.
از آنجا که غرق شدن در لذایذ حاصل از ارضای امیال حیوانی و شهوانی، با اشتغال ذهنی شدیدی که در آدمی ایجاد می کند، حجاب ضخیمی در مقابل چشم حقیقت بین و توجه او به خداوند تبارک و تعالی و سایر حقایق عالم (دنیا و آخرت) بوجود می آورد که موجب می شود انسان کم کم یاد خدا و قیامت را فراموش کرده و از تلاش برای جلب رضای الهی و حرکت برای وصول به قرب او بازماند و از رحمت بی انتهای الهی محروم گردد، به همین سبب است که نبیّ گرامی اسلام (ص) دراحادیث بالا، دنیا و مواهب و زخارف مادی آن را پَست و بی ارزش، و تعلق خاطر و دلبستگی و وابستگی به آنها را از بزرگترین خطاها می داند، پس مهار و کنترل «حُب دنیا» و هدایت آن در بستر و چارچوب اوامر الهی و احکام شرع مقدس نه تنها ضروری بلکه امری است واجب، و هر انسانی که ذاتاً طالب کمال و سعادت حقیقی دنیا و آخرت خویش است مکلف است که برای وصول به مقام رفیع رضا و رضوان الهی دراین مسیرگام بردارد و بکوشد به قلب خویش بباوراند که:
دنیا معبراست نه توقفگاه دائمی، و مواهب مادی آن ابزارها و وسائط عبور سالم انسان از این معبرند.