العالم _ ترکیه
اردوغان شنبه گذشته در سخنانی در مانیسا در غرب ترکیه درباره جنگ اوکراین، این چنین گفت: «ما با هدف صلح و نه جنگ در این مسیر گام بر می داریم اما متاسفانه برخی هستند که برای ادامه جنگ در اوکراین تلاش می کنند و ما به خوبی می دانیم که آنان چه کسانی هستند».
البته اینکه اردوغان مرد صلح باشد و برای برقراری صلح در اوکراین تلاش کند، امر پسندیده ای است اما آیا بهتر نیست که وی چنین سیاست پسندیده ای را درمورد کشورهای سوریه و عراق نیز در پیش گیرد، دو کشوری که همسایه ترکیه اند و نیز درمورد لیبی به عنوان کشوری اسلامی که مردمش روابط تاریخی با مردم ترکه دارند زیرا از بین رفتن امنیت در هر کدام از این کشورها، بیش از نبود امنیت در اوکراین، بر امنیت ترکیه تاثیر منفی می گذارد؟
موضوع دوم در ارتباط با از سر گیری روابط ترکیه و رژیم صهیونیستی اشغالگر قدس است که اردوغان برای توجیه آن صدها بهانه دست و پا می کند و با این حال صدها پیوندی را فراموش می کند که ترکیه را به سوریه ربط می دهند.
اردوغان نه تنها از برقرای رابطه با سوریه خودداری می کند بلکه کشورش متهم است که از طرف هایی است که در شعله ور کردن آتش جنگ و تشدید آن در سوریه نقش دارد.
ناظران بر این بخش از سخنان شنبه گذشته اردوغان متمرکز شده اند که: «ما با نیروهای سلطه جو و سازمان های تروریستی از پ ک ک(حزب کارگران کردستانی) گرفته تا سازمان تروریستی گولن، جنگیده و با سینه های برهنه در برابر کودتاگران ایستاده ایم تا به چنین روزی برسیم».
ناظران با تعجب این سوال را مطرح می کنند که چرا اردوغان به کلی سازمان های تروریستی مانند داعش، جبهه النصره، هیئت تحریر الشام، گردان سلطان مراد، گردان الشام، جبهه الشامیه، گردان المعتصم و غیره را نادیده می گیرد در حالی که اینها گروه هایی تروریستی هستند که همچنان عامل ادامه جنگ در سوریه اند، کشوری که از اوکراین بسیار نزدیک تر به ترکیه است؟