زلال قرآن (1657)؛

چرا تزکیه نفس و طهارت روح شرط رسیدن به مقام قرب الهی است؟

چرا تزکیه نفس و طهارت روح شرط رسیدن به مقام قرب الهی است؟
جمعه 27 آبان 1401 - 09:24

العالم _ زلال قرآن

به گواه آیات زیر:

1– آیه 79 سوره مبارکه واقعه:

« لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ »
ترجمه: ( که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد).

2– آیات 3 تا 5 سوره مبارکه مدثر:

« وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ .وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ .وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ»
ترجمه: (وخدایت را به بزرگی و کبریایی یاد کن. وخود را از هر عیب و آلایش پاک و پاکیزه دار. و ازناپاکی (بت و بت ‌پرستان) به کلی دوری گزین).

وصول به مقام رفیع قرب و لقاء خداوند سبحان که خود مطلق پاکی هاست، جزبا پاکی نفس از هر آلودگی و طهارت کامل روح از جهل و گمراهی و عقاید باطله و خُرافی و...، ممکن نمی شود و از آنجا که روح انسان در «اِنّا لله» با وقوع «نَفَختُ فِیهِ مِن روحی» مذکور در آیه 29 سوره مبارکه حجر:

« فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ»

ترجمه: (پس چون آن (عنصر) را معتدل بیارایم و در آن از روح خویش بدمم همه (از جهت حرمت و عظمت آن روح الهی) بر او سجده کنید).

از پاکی محض منشاء گرفته و در « اِنّا اِلَیهِ راجِعُون» به طور قطع به سوی خداوند سبحان رجعت می کند و به پیشگاه باعظمت الهی شرفیاب می شود، پس باید پاک و مطهرباشد تا امکان استقرار درجوار رحمت بی انتهای الهی برای آن میسّر گردد.

لذا هر انسان سعادت خواهی موظف است، در طول حیات دنیائی خود بکوشد، با رعایت کامل تقوای الهی و انجام عبادت و عبودیت خالصانه و همه جانبه و با اخلاص درنیت و عمل به تزکیه نفس و طهارت روح خویش بپردازد، تا بتواند در صحنه محشر سرافرازانه در پیشگاه با عظمت الهی حضور یابد و در سایه لطف و عنایت خاصه او به فلاح و سعادت حقیقی برسد و در پناه رحمت واسعه خداوند رحمان به سکینه و آرامش رسیده و بیاساید.

دسته بندی ها :
کلید واژه ها :

پربیننده ترین خبرها