العالم - زلال قرآن
حقیقت نماز قابل وصول نیست مگر با توجه و انعطاف (عطف توجه) به حضرت حق سبحانه و تعالی و از آنجا که ذات اقدس الهی مطلق پاکی و طهارت است، به هدایت آیه 79 سوره مبارکه واقعه: «لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ» [که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد] تا طهارت کامل وهمه جانبه از انجاس و ارجاس (که مقدمه اصلی و شرط لازم برای قبولی نماز است) صورت نپذیرد، حقیقت نماز تحقق نمی‌یابد، پس تا ظرف وجود انسان (ظاهر و باطن)، پاک و مطهر نباشد، ارتباط دو طرفه بین او و خداوند سبحان ممکن نخواهد شد و امکان وصول به فیض اقدس و رحمت واسعه الهی برای نمازگزار بوجود نخواهد آمد.
به همین دلیل نمازگزار مکلف شرعی است تا قبل از ورود به نماز، با طهارت بدن و لباس و مکان نماز از انجاس، ظاهر خویش را تطهیر و با طهارت نفس و روح و قلب از ارجاس، باطن خود را از پلیدی‌ها (گناهان و معاصی، تعلقات و دلبستگی و وابستگی های به زخارف دنیای مادی، صفات ذمیمه و اخلاق رذیله و...) تخلیه و تصفیه نماید، تا زمینه‌های نفوذ وسوسه‌های نفس امّاره و شیاطین جنی و انسی در آن را کاملاً از بین ببرد.