العالم - لبنان
گفته می شود تنش هایی که در هفته های اخیر دامن‌گیر لبنان شده است صرفا ناشی از تلاش طرف‌ها برای بالا بردن سقف شروط تا قبل از آغاز مذاکرات، آنهم در فرصتی بسیار محدود، بوده است؛ مخصوصا که لبنان به زودی در مقابل مناسبت هایی قرار می گیرد که تعامل با آنها مستلزم وجود رئیس جمهور و دولتی فعال و کارآمد است.
اما تا وقتی که چشم انداز داخلی در مقابل هر گونه راه حل، به طور کامل بسته است، دیکته های خارجی حرف اول را می زنند.
در همین راستا منابع سیاسی به معادله ای با این مضمون اشاره می کنند که رئیس جمهور از میان نیروهای 8 مارس و نخست وزیر از جریان نزدیک به عربستان انتخاب شود.
در این خصوص نظریه سلیمان فرنجیه، نماینده سابق پارلمان و رئیس جریان "المرده" مورد توجه قرار گرفته است.
وی این طرح را در حضور نواف سلام، سفیر سابق لبنان در کاخ بعبدا پیشنهاد داده و معتقد است که این طرح می تواند رضایت همه طرف های لبنانی را جلب کند.
ماهر خطیب، نویسنده و کارشناس لبنانی می گوید این ایده ممکن است از نظر منابع یادشده به لحاظ نظری تا حد زیادی واقع گرایانه باشد مخصوصا که بر اساس موازنه های داخلی شکل گرفته است اما به لحاظ عملی چندان هم واقع گرایانه نیست زیرا مؤلفه ها و زیرساخت های لازم برای موفقیت چنین ایده ای هنوز ایجاد نشده اند. به عبارت دیگر این ایده – قبل از هر چیز – مستلزم ورود برخی طرف های فعال به "بازی اسامی" است در حالی که هیچ از طرف ها حاضر به ورود به چنین بازیی نیستند.
بر این اساس ورود به هر گونه راه حلی از این دست، به معنای فراگیر بودن آن خواهد بود؛ به عبارت دیگر چنین راه حلی باید مبتنی بر یک برنامه کاملا روشن و واضح باشد که رئیس جمهور و نخست وزیر بعدی قادر به اجرای آن باشند؛ چنین طرحی باید راهکارهای لازم برای موفقیت این برنامه را هم در متن خود داشته باشد.
منابع سیاسی یادشده معتقدند که هدف از چنین طرحی از لحاظ عملی، کشاندن پای عربستان، به عنوان یکی از طرف های دخیل در هر گونه راه حل احتمالی، به "بازی اسامی" است؛ حال آن که این کشور از ورود به این بازی اجتناب ورزیده و منتظر است که ببیند طرف های دیگر چه ایده ای را مطرح می کنند.