به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، وي ديروز در يك كنفرانس مطبوعاتي افزود: اگرچه مصر خواهان روابط حسنه با اتحاديه اروپا، امريكا، روسيه، ژاپن و همه قدرت هاي خارجي است اما كاخ رياست جمهوري مصر بر مصر حكومت مي كند نه كاخ سفيد و همه اين كشورها فقط مي توانند توصيه هاي خود را به ما ارائه كنند؛ ضمن آنكه تصميم مصر يك تصميم خالص است كه تسليم هيچ اقدام تحريك آميزي از داخل و خارج كشور نمي شود.
المسلماني درباره ديدار كاترين اشتون مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا از مصر نيز به همين سبك اظهار نظر كرد. اشتون به تلاش براي مصالحه بين نظام 30 ژوئن و اخوان المسلمين شناخته شده است.
وي با اشاره به چندين ديدار اشتون از مصر در طي مدتي كوتاه اظهار داشت: اتحاديه اروپا نسبت به ديدگاه مردم مصر با ديد باز و همراه با تفاهم برخورد مي كند و امور در مسير طبيعي خود درحال حركت است.
گفتني است اشتون در سفر دوم خود به مصر در دوره بعد از سقوط مرسي با عبدالفتاح السيسي فرمانده ارتش ديدار كرد و نيز با محمد البرادعي معاون رئيس جمهور موقت و نبيل فهمي وزير امور خارجه دولت موقت مصر گفت و گوهايي داشت.
هرچند جزئيات اين گفت و گوها منتشر نشده اما اشتون پيش از اين گفته بود كه براي تحقق فرآيند انتقال فراگيري كه تمام گروه هاي سياسي و از جمله اخوان المسلمين را شامل شود تلاش خواهد كرد.
البرادعي در اظهاراتي كه خبرگزاري الشرق الاوسط از وي نقل كرده مي گويد وي به اشتون اطمينان داد رهبري جديد مصر تمام سعي خود را براي دست يابي به راه حل مسالمت آميز به منظور برون رفت از بحران كنوني و جلوگيري از قتل و خشونت به كار خواهد بست.
اشتون با تعدادي از اعضاي حزب آزادي و عدالت كه بازوي سياسي اخوان المسلمين محسوب مي شود نيز ديدار كرد. البته نفوذ اشتون محدود است و امريكا با كمك هاي نظامي 3/1 میلياردي خود اصلي ترين حامي غربي مصر به شمار مي آيد هرچند اتحاديه اروپا نيز بزرگ ترين حامي مدني مصر مي باشد.
در شرايطي كه مصري ها با ترديد بيشتري نسبت به مشاركت امريكا مي نگرند، اتحاديه اروپا تلاش مي كند در بحران سياسي مصر نقش ميانجي را بازي كند اما ناظران پيش بيني مي كنند نيروهاي نظامي در سايه انتخاب سياست فرار به جلو توسط اخوان و عدم هماهنگي شان با فرايند جديد سياسي،از قبول هرگونه ميانجي گري خودداري كنند.
گفتنی است که اروپا و آمریکا تلاش بسیاری می کنند تا بار دیگر محمد مرسی رئیس جمهور برکنار شده مصر به قدرت بازگشته و یا دستکم اخوان المسلمین به عنوان یک متحد راهبردی آنها بتواند سهم مهمی در آینده سیاسی مصر داشته باشد.