به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، این منابع فاش کردند: اشتون برای مهار بحران ناشی از اظهارات پی درپی هیئت های اتحادیه اروپایی که به صراحت گفته بودند حادثه روز 30 ژوئن گذشته در مصر کودتای نظامی بود؛ تلاش کرد.
این منابع اشاره کردند که تغییر واضح لحن سخنان اشتون و تبادل گفت وگو با عبدالفتاح السیسی فرمانده نیروهای مسلح مصر بعد از آن صورت گرفت که دولت مصر اجرای حکم دادگاه درخصوص ممنوعیت فعالیت گروه اخوان المسلمین را صادر کرد.
تامل در این حکم می تواند تاحدودی عجیب بودن زمان سفر غیرمنتظره اشتون به مصر را توجیه و تفسیر کند.
این منابع با بیان اینکه آغاز توقیف اموال گروه اخوان المسلمین براساس حکم دادگاه با حضور اشتون در مصر همزمان شد زیرا دولت مصر تصمیم گرفت که اقدامی پیشگیرانه برای به شکست کشاندن ماموریت اشتون چند ساعت قبل از آمدنش انجام دهد؛ افزودند: ماموریت اشتون درحمایت روحی و تشویق گروه اخوان المسلمین به مناسبت اعلان جنگ این گروه علیه ارتش و مردم از طریق افزایش اقدامات خرابکارانه ویرانگر خلاصه می شود تا اینکه میدان عملیات از منطقه سینا به داخل قاهره منتقل شود. این تلاش اخوان المسلمین مورد حمایت آمریکا و اروپا و قطر برای ضربه به ارتش است.
این منابع گفتند: اشتون تلاش کرد که نقش میانجیگر را برای اصلاح امور بین ارتش و اخوان ایفا کند و خواسته های زیادی را مطرح کرد که از جمله درخواست برای کنار زده نشدن گروه اخوان از حیات سیاسی مصر و آزادی برخی از رهبران بارز آن و در صدر آنها خیرت الشاطر معاون اول این گروه و رهبر آن محمد بدیع همراه با اصرار بر اهمیت آزادی فوری محمد مرسی رئیس جمهوری معزول است.
این منابع افزودند: اشتون از دولت مصر ضرورت اعطای ضمانت برای مشارکت دوباره (اخوان) درحیات سیاسی مصر را درمقابل ادامه همکاری بین اروپا و مصر و تداوم کمک های این اتحادیه به مصر خواستار شد.
به گفته این منابع، وزیر دفاع مصر با دقت به سخنان اشتون گوش داد و درنهایت همه تلاشهای اشتون برای متقاعد کردن خود را خنثی کرد و گفت: هیچ جایگزین دیگری برای نقشه راه مصر وجود ندارد و شرایط به عقب باز نمی گردد و نمی توانیم در احکام قوه قضائیه دخالت کنیم و مجاز نیستم که در امور ریاست جمهوری دخالت کنم و تسلیم فشارها نمی شویم.
وی همچنین پیامی به مسئولان اتحادیه اروپا و مسئولان آمریکایی فرستاد و گفت: تلاش برای تهدید کردن مصر با سوء استفاده از اهرم کمک ها بی فایده است زیرا مصر با کشورهای همجوار دوست است و قادر می باشد تا بحران مالی خود را پشت سر بگذارد و اعضای اتحادیه اروپا باید به اراده مردمی مصر احترام بگذارند.