العالم ـ زلال قرآن
انسان در زندگی دنیائی خود، هرچه را بجوید همان را می یابد و شخصیت او متناسب و مطابق و موافق همان چیزی که تعلق خاطر به آن داشته و آن را اکتساب نموده، شکل می گیرد.
مثلاً اگر آدمی به دنیا و مواهب و زخارف آن علاقه مند بوده و در زندگی دنیائی تمام همّ و غمّ خود را برای کسب لذت از آنها به کار گرفته و تمام فکر و ذهن خود را به خور و خواب و شهوات و امیال حیوانی معطوف و مصروف دارد، از آنجا که ویژگی این گونه امور این است که پاسخگوی نیازهای بُعد مادی وجود می باشند، لذا کمال او هم در ابعاد جمادی، نباتی، حیوانی و نفسانی وجودش بوده و در بهترین حالت شاکله شخصیتی او شاکله حیوانی خواهد بود.
چون عقل چنین انسان هائی با اسارت در چنگال هواهای نفسانی و وساوس شیطانی در راستای وصول به خواسته های مادی دنیائی فعال بوده، و در قالب خُدعه، نیرنگ، مکر و فریب به خدمت گرفته شده، حسب حدیث شریف نبوی (ص)، چنین فردی در آخرت با چهره حیوانی و زشت تر از میمون و خنزیر محشورخواهد شد.