العالم - زلال قرآن
دلبستگی و وابستگی تام و تمام به حیات مادی دنیائی که مانع از وصول انسان به سعادت حقیقی می گردد، در تقابل و تضاد با نعمت های بیکران و جاودان آخرتی است و تعلق خاطر به آن موجب محرومیت آدمی از بهشت جاودان رضوان الهی خواهد شد، لذا مبارزه بی امان و مستمر با آن یک ضرورت قطعی و انکار ناپذیر است.
پس بر هر انسان عاقل و مومن سعادت خواهی است که با توجه به حقایق بالا بکوشد با اراده و اختیار، زمینه های پذیرش هدایت های الهی را در وجود خود ایجاد کند و با مراقبت دائم از حالات نفسانی و تقویت قوای عقلانی امکان مهار نفس امّاره بوسیله عقل خود را فراهم نماید و با نهایت دقت در ریشه یابی و ریشه کَنی صفات ذمیمه و اخلاق رذیله حاصل از تعلق خاطر به مواهب مادی دنیائی از وجود خویش، تلاش مجدانه داشته باشد، و با تصفیه و تخلیه و تنزیه روح از انواع آلودگی ها، بکوشد تا با قلبی پاک و مطهر، خود را برای مرحله تحلیه و تکمیل روح و آراسته شدن به صفات لاهوتی و اخلاق فاضله و توفیق درک سعادت حقیقی مهیا سازد.
مَخلص کلام اینکه :
وظیفه ذاتی جنبه نفسانی روح این است که با جلب توجه آدمی به مواهب مادی دنیائی و بهره مندی از آنها، می کوشد تا به بهترین شکل ممکن امکانات لازم جهت بقا و استمرار حیات دنیائی انسان را فراهم کند تا روح الهی انسان فرصت یابد مراحل کمال معنوی خویش را به درستی طی کرده و با اغتنام فرصت عمر، خویشتن را برای حضور سرافرازانه در پیشگاه با عظمت الهی در قیامت آماده نماید.