العالم - زلال قرآن
سجده ملائکه به آدم موضوع آیه 34 سوره مبارکه بقره :
« وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ »
ترجمه: (و [به یاد آر] زمانی که به فرشتگان گفتیم: برای آدم سجده کنید، همۀ فرشتگان سجده کردند مگر ابلیس که [از فرمان حق] سرپیچی کرد، و تکبّر ورزید، و نهایتا از کافران شد ).
سه دلیل عمده داشت:
دلیل اول : علت سجده و خضوع و خشوع آنها بر آدم این بود که، آدم به خاطر مظهریت تمامی اسماء الله که او را شایسته مقام «خلیفة الهی» کرده بود، در اعلی مرتبه کمال و برتری نسبت به سایر مخلوقات حتی ملائکة الله قرارگرفته بود.
دلیل دوم : این بود که آدم (انسان) مظهر اسم اعظم «الله» و دیگر مخلوقات مظهر سایر اسماء الهی هستند و از آنجا که اسم اعظم «الله» با احاطه بر سایر اسماء الله بر همه آنها شرافت ذاتی دارد، لذا خداوند تبارک و تعالی به ملائکة الله فرمان داد تا در برابر آدم (انسان) سجده و خضوع و خشوع نمایند .
دلیل سوم : به صراحت بخش اول آیه 31 سوره مبارکه بقره:
« وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا...»
ترجمه: (خداوند اسامی همۀ حقایق را به آدم آموخت...).
انسان به واسطه علم به تمامی اسماء الله این لیاقت و قدرت را پیدا کرده که به تمامی مظاهر اسماءالله (مخلوقات عالم) احاطه علمی و تسلط پیدا کند و به واسطه همین علم قادر است در مقابل مقام عظمت و کبریایی خداوند عزّوجل بهترین و کاملترین تسبیح و تنزیه و تحمید و تهلیل و تکبیر را، هم قولاً و هم عملاً ادا نماید، به گونه ای که هیچ یک از مخلوقات پیدا و پنهان عالم (حتی ملائکة الله) قادر به انجام آن نیستند.
به همین سبب خداوند عزّوجل به ملائکه فرمان داد تا بر آدم سجده کنند.