العالم - زلال قرآن
این امر به سادگی امکان پذیر نیست، چرا که دو نیروی بسیار قوی عقل و نفس (که ظاهراً در جهت عکس یکدیگر عمل می نمایند)، دائماً در حال کشمکش با یکدیگرند.
در این جدال مستمر، قوای جنبه نفسانی روح (قوای شهویه و غضبیه) که تحت سیطره و تحریکات قوّی «حُب ذات» قرار دارند، با گرایش ها و کشش های قدرتمندی که ایجاد می کنند، همچون دیوار پولادین و سد محکمی در مقابل هدایت‌های عقل قرار گرفته و تمام فکر و ذهن و توجه آدمی را به نیازهای مادی از یک طرف، و وسائل و وسائط پاسخگوئی به این نیازها از طرف دیگر معطوف می دارد، و با تاثیرپذیری از تحریکات شیطانی و سرگرم کردن آدمی به لذت های مادی و امیال حیوانی، چنان سیطره ای بر وجودش پیدا میکند که به گواه آیه 19 سوره مبارکه حشر:
« وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»
ترجمه: (و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند، پس او هم [به کیفر این عملشان] آنان را دچار خود فراموشی کرد، اینان منحرف و نافرمانند ).
انسان محبوب و معبود حقیقی خویش یعنی خداوند تبارک و تعالی و سعادت حقیقی خود را بکلی ازیاد می برد و وجود خود را به آتش سوزان جهنم گرفتار می سازد.
چرا که با سرگرم شدن و اشتغال فکر و ذهن و دل، به مظاهر فریبنده دنیای مادی دچار غرور و نخوت شده و با پیروی از هواهای نفسانی و امیال حیوانی و وسوسه‌های شیاطین، از صراط مستقیم الهی منحرف می گردد و با غفلت، خدا و روز حساب (قیامت) را بدست فراموشی می سپارند، بهمین دلیل به گمراهی و جُحود و عذاب سخت الهی گرفتار و به آتش سوزان جهنم معذب خواهند شد.