اوباما وعده داده بود در دوره اول رياست جمهوري اش طالبان و القاعده را در افغانستان ريشه کن خواهد کرد.
اين در حالي است که وي کشورش را وارد يک جنگ از پيش بازنده کرده است و اين امر باعث وارد آمدن ضربات سنگيني به اقتصاد و اعتبار امريکا در دنيا شده است.
بنابراين بايد از طريق نشان دادن پيروزي خيالي بر القاعده اوباما را قبل از انتخابات نجات داد و از آن پيروزي در داخل امريکا براي جلب افکار عمومي و در سطح بين الملل براي جلب حمايت جهاني از سياست هايشان در منطقه پرتلاطم خاورميانه استفاده کرد.
همواره جنجال القاعده براي بهره برداري سياسي در داخل و خارج امريکا آماده بود. کمتر کسي اطلاع ندارد که جرج بوش رئيس جمهوري سابق چگونه از اين ابزار براي گمراه کردن ملت امريکا، پيشبرد سياست هاي داخلي فاسد و سياست خارجي خونريزانه اش به زيان ملت امريکا و ساير کشورها و تأثيرگذاري بر نتايج انتخابات به نفع خودش بهره مي گرفت.
احتمالا بوش درباره چگونگي استفاده از جنجال القاعده براي گمراه کردن افکار عمومي و وجيه جنگ عليه اعراب و مسلمانان تحت عنوان "جنگ با تروريسم" حرف هاي بسياري براي گفتن دارد.
اکنون به نظر مي رسد اوباما در زمينه گمراه کردن ملت امريکا و جهانيان از همان روش بوش پيروي مي کند.
نظرسنجي ها درباره گمراه کننده بودن رسانه هاي امريکايي نشان مي دهد که بيشتر مردم اين کشور اعتمادشان را به رسانه هاي خودشان از دست داده اند.
براساس يک نظرسنجي که مؤسسه گالوپ در سپتامبر 2010 انجام داده است، 57 درصد امريکايي ها از نظر فراگيري، دقت و بي طرفي در پوشش اخبار به رسانه هايشان اعتماد ندارند و 60 درصد امريکايي ها بر اين باورند که رسانه هاي اين کشور بي طرف نيستند.
اين نتايج در زمينه ميزان دقت در انتقال اخبار به شهروندان و پوشش بي طرفانه و شفاف اخبار، براي کشوري که در آن نظام دمکراتيک حاکم است، بسيارخطرناک به نظر مي رسد.
علت بي اعتمادي امريکايي ها به رسانه هايشان ضعف امکانات يا کمبود تجربه اين رسانه ها در تعامل با رويدادها نيست، بلکه اين امر به سرخوردگي سياسي يا نااميدي از سياست داخلي و خارجي امريکا و در پيش گرفتن سياست فريبکاري رسانه اي برمي گردد.
درباره خبر کشته شدن اسامه بن لادن در روز اول مي سال جاري که توسط باراک اوباما رئيس جمهوري امريکا اعلام شد نيز بايد گفت: در حالي که بيشتر امريکايي ها به رسانه هاي کشورشان اعتمادي ندارند چرا ما اعراب بايد ادعاي امريکايي ها در اين باره را باور کنيم؛ به ويژه اينکه اين روايت متناقض مملو از پيچيدگي هاي فراواني با هدف گمراه کردن افکار عمومي است؟ چرا شبکه هاي ماهواره اي کشورهاي مختلف به روايت هاي ديگر غير از روايت امريکايي ها از اين جريان ، فضاي کافي براي مطرح شدن نمي دهند؟ به ويژه اينکه شعار تعدد آرا و افکار را مطرح مي کنند؟
روايت امريکايي ها نه تنها وحي نازل شده از آسمان نيست بلکه محل ترديد فراوان دارد . حتي افراد ساده لوح نيز به ساختگي بودن تصوير منتشره از بن لادن از سوي پنتاگون در روز اول پس از حمله پي برده اند و آنها براي کشتن بن لادن از مدرن ترين، آسان ترين و کم هزينه ترين ابزار براي کشتن افراد يعني نرم افزار "فتوشاپ" استفاده کرده اند.
مشکل اصلي آن است که رسانه هاي کشورهاي مختلف روايت امريکايي ها را به طور کامل اصل قرار داده اند و همه گزارش هايي که خبرنگارانشان در اين زمينه تهيه کرده اند روايت امريکايي ها را تأييد و بدون بي طرفي و نگاه حرفه اي آن را ترويج مي کند.
نگارنده بارها شاهد بوده است که با افرادي مصاحبه مي شود که به روايت امريکايي ها از اين قضيه اعتقاد دارند با هدف محکوم کردن آراي تشکيک کننده نظرات خود را مطرح مي کنند.
درباره تاريخ کشته شدن بن لادن روايت هاي متناقضي وجود دارد. بسياري از کارشناسان و روزنامه نگاران در کتابها و مقالات فراواني که در ساليان اخير منتشر کرده اند اظهار داشته اند که بن لادن در دسامبر سال 2001 و زماني که امريکا با استفاده از هواپيماهاي ب 52 تورابورا را بمباران کرد کشته شده است. از جمله افرادي که اين روايت را تأييد مي کنند مي توان به ديويد ري گريون، لاري چن، پل کريگ رابرتز و ديگران اشاره کرد.
در اينجا برشمردن دلايلي که آنها براي اقناع خوانندگان درباره روايتشان از آن بهره مي گيرند براي نگارنده دشوار است.
زيرا اين دلايل شامل نوارهاي ويدئويي مونتاژ شده، گفتگو در اين باره با شبکه "بي بي سي"، مصاحبه با توني بلر، اظهارات بوش و مسئولان ديگر دولت پيشين امريکا، اظهارات مقامات سازمان اطلاعات امريکا "سيا"، سخنان پرويز مشرف رئيس جمهوري سابق امريکا و نوارهايي که سيا اقدام به انتشار آنها کرده و آنها را از خبرنگاري