به گزارش روز شنبه پایگاه خبری شبکه العالم در این مقاله آمده است: تا سوم ژوئن، زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوریه که از هم اکنون پیروزی بشار اسد در آن برای همه روشن است و انتخابات مصر که حدود یک هفته زودتر برگزار خواهد شد و عبدالفتاح السیسی (چهره نظامی که دولت منتخب اخوان المسلمین را سرنگون کرد و به نام حمایت از ملت و وطن قدرت را به دست گرفت)، پیروز آن خواهد بود، زمان چندانی باقی نمانده است.
به عقیده نویسنده، هر دو نفر با میراث انتخاباتی روی کار می آیند؛ به این ترتیب که "بشار" به عنوان تنها نامزد حزب بعث قدرت را از پدرش تحویل گرفت و السیسی که قدرت را از نهادی که از سال 1952 بر مصر حکومت می کند و نیز از انقلاب افسران آزاده ای که به حکومت سلطنتی در مصر پایان دادند، تحویل گرفته است.
نویسنده در ادامه می افزاید: این تنها وجه تشابه بین دو رییس جمهور آینده مصر و سوریه نیست، زیرا هر دوی آنها مخالف اخوان المسلمین و گسترش نفوذ ترکیه هستند و موضع مخالف در برابر آنچه "بهار عربی" نامیده می شود، اتخاذ کرده اند و نیز مخالف قطر هستند!
وی خاطرنشان می کند که موضع این دو نفر در قبال عربستان متفاوت است .زیرا رییس جمهور آینده مصر، عربستان را متحد خود می داند و از جانب شاهزادگان و سردمداران عربستان تنها برای تامین دو هدف به شرح ذیل حمایت مالی خواهد شد:
نخست: هدف قرار دادن جنبش اخوان المسلمین که برای نظام های عرب کشورهای خلیجی و غیره خلیجی خطر محسوب می شود.
دوم: ضمیمه کردن مصر بعد از انقلاب 25 ژانویه، به جبهه دشمنی و خصومت منطقه ای علیه ایران.
واقعیت این است که عربستان چیزی بیش از این از مصر نمی خواهد و مصر نیز بیشتر از این دیکته ها را نمی پذیرد این درحالی است که رییس جمهور سوریه، عربستان را مهم ترین حامی تروریسم در کشورش و نیز مسوول کشتار و جنایت هایی می داند که در سوریه به نام اسلام و جهاد صورت می گیرد.
نویسنده مقاله در ادامه و با کنایه می نویسد یک تفاوت "کوچک!" دیگر نیز بین این دو وجود دارد و آن تفاوت درخصوص مقاومت است، زیرا رییس جمهور آینده سوریه یکی از حلقه های "اساسی" در مقابله با طرح صهیونیستی است، اما رییس جمهور آینده مصر هیچ اقدامی برای زدودن لکه ننگ موسوم به "کمپ دیوید" انجام نخواهد داد!
این دو شخصیت مصری و سوری با تروریسم مقابله می کنند. منبع تروریسم سوریه کشورهای حوزه خلیج فارس، ترکیه و چه بسا کشورهای غربی حامی صهیونیسم! و قهرمانان آن نیز سلفی هایی از سراسر کره زمین هستند. اما در سوریه فتواهای عرعور، آل الشیخ ، البراک و غیره عامل تحریک کننده است و در مصر فتواهایی از دوحه بویژه از سوی قرضاوی و مفتی هایی چون سلمان العوده و العریفی!!
این مقاله خاطرنشان می کند که روسای جمهور آینده مصر و سوریه از جانب قرضاوی مهدور الدم هستند. رییس جمهوری سوریه به این علت مهدور الدم است که به عقیده قرضاوی کافر و نصیری است و السیسی به این علت که مرتد و دستانش آلوده به خون اخوان المسلمینی است که خود، دستانشان به خون مصری ها و سوری ها آلوده است!!
نویسنده این مقاله یادآور می شود که رییس جمهور آینده سوریه با خیل عظیمی از قدرت های معاند بین المللی و منطقه ای مواجه خواهد شد و این درحالی است که رییس جمهور آینده مصر، تنها دشمنان معدودی از جانب قطر، ترکیه و گروه های مسلح در سینا و لیبی خواهد داشت.
وی می افزاید: با این حال لیبی بعد از انقلاب، نزدیک به 300 فروند هواپیمای حامل سلاح و تجهیزات و نیز شماری جنگجو و انتحاری و حتی زنان به اصطلاح "مجاهد" به سوریه فرستاده است! و در صدد بود این میزان را افزایش دهد، اما تروریست های سوریه نتوانستند فرودگاه های این کشور را در کنترل خود بگیرند تا این هواپیماها بتوانند به زمین بنشینند و به همین علت از فرودگاه های ترکیه و کردستان عراق استفاده شد!
نویسنده این مقاله در پایان خاطرنشان می کند که بدون شک میزان آرای رییس جمهوری سوریه بیشتر از السیسی خواهد بود اما با این حال برخی کشورهای "دموکراتیک" و متحدانشان در جهان "آزاد" انتخابات مصر را دموکراتیک؛ ولی انتخابات سوریه را غیر دموکراتیک توصیف خواهند کرد. به راستی علت این امر چیست؟
پاسخ این سوال را باید از کسانی پرسید که شاهد بازگشت اهالی مناطق حمص قدیم و شادمانی آنها بعد از خروج "انقلابیون" [بخوانید: تروریست های مسلح!] از این مناطق و نیز پاکسازی این مناطق از وجود تروریست های سلفی بودند!