به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، به دنبال تسلط گروهک تروریستی داعش بر شهر موصل و جنایات بی شمار این گروهک تروریستی در این شهر، وضعیت زندانیان زندان بادوش موصل نیز پس از فرار، بهتر که نشده بلکه برعکس بسیار بدتر هم شده است به گونه ای که وضعیت زندانیان فراری را می توان اینگونه توصیف کرد که "از محیط خسته کننده زندان به مرگی مجهول فرار کردند".
زندانیان بادوش پس از فرار به گروههایی تقسیم شدند تا هدف گلوله های تروریست های بی رحم قرار گیرند در حالی که عناصر داعش به آنها وانمود کرده بودند که آنها را به ساحل امن می برند.
بی شک خروج از زندان برای کسب آزادی، مساله ای بود که ذهن همه زندانیان بادوش ـ در 20 کیلومتری غرب موصل ـ را مشغول کرده بود، اما شبح ترس و وحشت و کشتن صدها نفر از آنها، این وضعیت را به کشتاری نامحدود تبدیل کرد که هیچ گاه از ذهن آنان که نجات یافتند، محو نخواهد شد.
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در 25 آگوست 2014، اقدام داعش در قتل حدود 670 نفر از زندانیان بادوش در موصل را اعلام کرد و "حسن الشمری" وزیر دادگستری سابق عراق نیز تاکید کرد که فراریان زندان بادوش در صورتی که خود را به طرفهای ذیربط معرفی کنند، طبق ضوابط قانونی مشمول عفو ویژه خواهند بود.
"نصر عباس صالح" یکی از نجات یافته گان کشتار زندان بادوش چگونگی نجات خود با دیگر دوستانش را که تعداد آنها از انگشتان دست فراترنمی رود، اینگونه بیان کرد:"پس از سقوط اجساد اعدام شدگان بر بالای سرم، نفس نفس می زدم تا اینکه فرمان توقف تیراندازی صادر شد".
نصر عباس و دوستانش از بین 495 زندانی که گروهک تروریستی داعش آنها را اعدام کرد، از این کشتار جان سالم بدر بردند.
وی می گوید: حدود ساعت 4 صبح روز 10 ژوئن 2014 صدای تیراندازی و بمباران را شنیدیم و شگفت زده شدیم از اینکه نگهبانان محل را ترک کرده بودند اما درهای زندان قفل بود، دست یافتن به راه نجات برای ما بسیار دشوار بود و در منطقه ای که با آن ناآشنا بودیم، گزینه های چندانی در اختیار نداشتیم.
صالح افزود: هنگامی که از زندان خارج شدیم خودروهایی را دیدیم که صاحبان آنها می گفتند، انقلابیون (تروریست های داعش) شما را از زندان نجات دادند، این امر موجب شد تا سوار ماشین آنها شویم و آنان به ما وانمود کردند که به سمت گاراژ موصل در حال حرکت هستند، اما پس از آنکه ماشین ها به سمت بیایان تغییر جهت دادند، شک و تردید دلهای ما را فرا گرفت.
این زندانی نجات یافته از دست عناصر گروهک تروریستی داعش، توضیح داد: حدود 200 مسلح اغلب از جوانان موصل با لباس هندی و افغانی، ما را گردهم آوردند تا تعداد ما به 495 نفر رسید و البته به استثنای آنانی که سربریده شدند، عناصر داعش ما را به سمت نهر جاف کشاندند تا به بهانه رافضی بودن، ما را به قتل برسانند.
وی ادامه داد: عناصر داعش برای کشتن ما بر یکدیگر سبقت می گرفتند و هریک از آنها می خواست حکم اعدام ما را اجرا کند، از این رو بین آنها اختلاف افتاد.
صالح افزود: هنگامی که عناصر داعش به سوی ما شروع به تیراندازی کردند، من در پشت صخره ای برروی زمین دراز کشیدم تا از تیراندازی درامان باشم اما اجساد دیگر زندانیان یکی پس از دیگری بر روی من سقوط می کردند؛ عناصر داعش سپس برای سوزاندن اجساد روی آنها آتش روشن کردند و در ادامه به سمت آنهایی که زنده مانده بودند، تیراندازی کردند.
این بازمانده جنایات داعش تصریح کرد که وی به همراه 18 نفر دیگر توانستند در میان اجساد زندانیان تظاهر به مردن کنند تا اینکه تروریستها محل را ترک کردند؛ سپس حدود 3 کیلومتر راه را پیاده رفتند تا اینکه تصادفا خودروهای داعش دوباره سر رسیدند و 14 نفر دیگر از آنها را نیز به قتل رساندند از این رو تعداد آنها به 5 نفر کاهش یافت.
صالح توضیح داد: هنگام سپیده دم به شهر تکریت رسیدیم و با گروهی از سربازان پایگاه اسپایکر روبرو شدیم، آنها از اوضاع اطلاعی نداشتند و پس از آنکه عناصر داعش به آنها امان دادند، از این پایگاه بیرون آمده بودند و ما همراه آنها به حرکت درآمدیم؛ سربازان اسپایکر می گفتند که دسته طلایی(الفرقه الذهبیه) در پایگاه ماندند و تسلیم نشدند اما ما پس ازآنکه از عناصر داعش امان گرفتیم، سلاح را زمین گذاشته و خارج شدیم.
عباس ادامه گفت که از آن پنج نفر، دو نفر به سبب طولانی بودن راه، از ما جدا شدند، اما ما سه نفری که باقی ماندیم، با خانواده های خود تماس گرفتیم تا در سامرا به استقبال ما بیایند و از آنجا به بغداد برویم.
گفتنی است که گروهک تروریستی - تکفیری داعش صدها نفر از زندانیان بادوش موصل؛ و نیز سربازان پایگاه اسپایکر در شمال تکریت را پس از تسلط بر این دو منطقه در نیمه ژوئن گذشته، به صورت دسته جمعی اعدام کردند.