وی در ۱۹۵۳ وزیر کشاورزی و دو سال بعد وزیر ارتباطات شد. در سال ۱۹٦۲ ملک فیصل وزارت دفاع و هوانوردی را به او سپرد. او در این مقام به توسعه ارتش و نیروی دریایی و هوایی عربستان سعودی پرداخت. وی پس از مرگ برادرش فهد بن عبدالعزیز، و از تاریخ اول اوت ۲۰۰۵ (۶ سال) ولیعهد عربستان شد.
در سال ۲۰۰۴ تشخیص داده شد که به سرطان روده بزرگ مبتلاست و از این رو عملهای جراحی متعددی بر روی او انجام گرفت. مجددا در سال ۲۰۰۹ گزارش شد که به شدت بیمار می باشد و چندین ماه در بیمارستانی در شهر نیویورک بستری شد.
مرگ سلطان بن عبدالعزیز بسیاری از رسانه ها را تحت تاثیر قرار داده است. تصاویر عبدالله بر صندلی چرخدار، وضعیت ملک فهد را به یاد می آورد، اما این بار اوضاع وخیم تر از گذشته شده است؛ چرا كه علاوه بر بیماری پادشاه، ولیعهد نیز درگذشته است، بنابراين اکنون نبرد در مورد جانشینی در سایه اختلافات بزرگان آل سعود آغاز می شود.
نبرد بر سر جانشینی در عربستان و وقایع اخیر از چنان اهمیتی برخوردار است که بازتاب آن از مرزهای عربستان فراتر رفته و به کشورهای همسایه و حتي واشنگتن هم رسيده است.
برخی گزارش ها نشان می دهد که سلطان بن عبد العزیز از ژوئن گذشته به شکل عملی از دست رفته، تلقی می شد، چرا که از آن تاریخ وی در کما به سر می برد و پزشکان برای درمان او قطع امید کرده بودند. اما اعلام خبر در گذشت ولیعهد عربستان سعودی در حال حاضر که موسم حج است و دولت سعودی برخلاف سال های گذشته، امسال تدابیر سخت گیرانه امنیتی را به کار گرفته است ، می تواند توجیه گر نه تنها وضع امنیتی موجود بلکه تشدید آن نیز شود. در این حال سرکوب اعتراض های اصلاح طلبانه مردمی در این کشور با توجیه وضعیت درگذشت یک مقام کلیدی می تواند توجیه بیشتری را برای مقام های سعودی فراهم کند.
علاوه بر گمانه های بالا بروز این اتفاق و عدم حضور فعال پادشاه در صحنه و نیز سرعت تحولات منطقه سبب می شود که خلاء قدرت در عربستان با پیامد هایی همراه باشد که این کشور را در وضعیت سخت تری قرار دهد.
گزینه های ولایت عهدی
لایه‌های قدرت در عربستان سعودی مدت‌هاست که شاهد نزاعی پنهان برای تصاحب قدرت در این کشور است. مرگ ولیعهد عربستان از یک سو و بیماری و وخامت حال شاه عربستان از سوی دیگر، شاهزادگان را در این کشور بزرگ ترین تولید کننده نفت جهان، برای تصاحب قدرت به طمع انداخته است.
در خانواده پادشاهى سعودى حدود هفت هزار شاهزاده وجود دارد که این شاهزاده‌ها به دو شاخه «السدیرى» و «الفیصل» تقسیم شده و برخلاف ظاهر، در درون خاندان سعودی بر سر جانشینی پادشاه اختلافات بسیار جدی وجود دارد.
شاهزاده نایف که هم‌اکنون وزیر کشور است، یکی از هفت عضو باقیمانده خانواده سدیری است که همه آنان فرزندان ملک عبدالعزیز بن‌سعود هستند. ملک‌عبدالله در اقدامی که شاید به معنای معرفی کسی که در نبود پادشاه و ولیعهد باید قدرت به وی واگذار شود، شاهزاده نایف برادر ناتنی خود که قدری از او کوچک تر است را به سمت معاون دوم نخست‌وزیر منصوب کرد.
همچنین امیر سلمان، امیر منطقه ریاض نیز شانس هایی را برای به دست آوردن پست ولیعهدی عربستان دارد. اما در این میان در برخی محافل نامی هم از عبدالعزیز بن عبدالله فرزند پادشاه عربستان به میان آمده است که به تازگی به سمت معاون وزیر امور خارجه با تمامی اختیارات وزیر منصوب شده است.
به نظر می رسد رقابت بر سر تعیین ولیعهدی به سمتی حرکت خواهد کرد که نایف بن عبدالعزیز که عنوان معاون ولیعهد را دارد و اکنون وزیر کشور است، عملا حکومت را به دست گیرد.
گزینه ایالات متحده
پیامدهای مرگ ولیعهد عربستان که از شخصیت های مورد قبول غرب محسوب می شد، می تواند موجبات نگرانی غرب را در مورد به قدرت رسیدن نایف که از سیاستمداران بنیادگرا محسوب می شود، در پی داشته باشد.
بندر بن سلطان که به شاهزاده آمریکایی معروف است، در این میان می‌تواند تعیین کننده باشد. او به دلیل مناسبات صمیمانه با سران آمریکا و روابط پنهانی گرم با رژیم صهیونیستی شاهزاده محبوب و دلخواه آمریکا برای تصاحب قدرت در عربستان است.
بدون تردید بندر بن سلطان با توجه به نفوذی که در آمریکا و در محافل اسرائیلی دارد، تلاش می‌کند در این اختلافات و درگیری‌های جناحی به خصوص پس از مرگ پدر، موضع برتری را اتخاذ کند.
"فؤاد ابراهیم"، تحلیلگر مسائل منطقه و مقیم لندن در این خصوص عقیده دارد که : بندر بن سلطان خیلی بلندپرواز است و دوست دارد بر تخت پادشاهی عربستان بنشیند. اما