در حالی که برخی از کشورهای همسایه سوریه مانند ترکیه و همچنین برخی از کشورهای عربی با استفاده از ظرفیت اتحادیه عرب طرح سرنگونی نظام حاکم بر سوریه را پیگیری می‌کنند، رسیدن رزمناوهای روسی به بندر طرطوس سوریه و بازدید فرماندهان نیروی دریایی دو کشور با هم، پیغامی رسا و گویا برای این کشورها باشد.
در ناوگان روسیه که در ساحل سوریه پهلو گرفته‌اند نشان برخی از مهترین ناوهای این کشور را هم می‌توان یافت، رزمناوهایی که مجهز به موشک‌های هوا به هوا و رادارهای پیشرفته کشف و نابودی اهداف هوایی هستند، آمدنشان به سوریه بدون هدف نیست. هدفی بالاتر از این مساله که همزمان در مسکو وزارت امورخارجه این کشور اعلام می‌کند از هرگونه دخالت خارجی در سوریه باید حذر کرد و این شاید مهمترین پیام حضور دریایی روسیه در بندر طرطوس باشد که در حالت عادی 600 تن از ملوانان نیروی دریایی این کشور در آن حضور دارند.
اما در بعد دیگر اعلام خبر اعزام ناو ناو هواپيمابر آدميرال كوزنتسوف متشكل از 8 فروند جنگنده Su-33 و چندين جنگنده MiG-29K و دو فروند هلي‌كوپترKa-27 در ماه آينده به سوي سوريه دارای ابعاد مختلفی است. به گفته فرماندهان روس، قرار است جنگنده‌هاي روسي كه به همراه اين كشتي‌ها به بندر طرطوس فرستاده مي‌شوند پروازهايي در درياي مديترانه به دور از سواحل سوريه انجام دهند.
برخی از کارشناسان هم بر این باور هستند که اعزام این ناوگان قدرتمند دریایی به سوریه شروع مرحله تازه‌ای از نبردهای غرب و شرق باشد. ويكتور كراوچنكو، رئيس سابق نيروهاي دريايي روسيه در همین زمینه عنوان داشت: وجود نيروي نظامي غير ناتو در منطقه مانع وقوع درگيري‌هاي مسلحانه مي‌شود.
این ژنرال کارکشته نیروی دریایی روسیه در ادامه تاکید می‌کند در دوره اتحاد جماهير شوروي گروهي از كشتي‌هاي عملياتي در درياي مديترانه وابسته به نيروهاي دريايي اتحاد جماهير شوروي براي مقابله با ناوگان‌هاي دريايي كشورهاي غربي به وجود آمد. در آن زمان پايگاه دريايي طرطوس واقع در سوريه براي تضمين اين كشتي‌ها و محافظت از آنها به وجود آمد.
به گفته کارشناسان مسایل نظامی اظهارات این ژنرال روسی حامل این پیام است که روسیه جدید بر آن است تا جا پای شوروی سابق گذاشته و میراث گذشته آن را حفظ کند. بنابراین حضور دریایی در سوریه و حفظ این کشور در صف متحدین خود بسیار با اهمیت ارزیابی می‌شود.
با توجه به سخنان اخیر مقامات سوری که گفته بودند کشورهای عربی و غربی تلاش می‌کنند سوریه را هدف حمله نظامی قرار دهند، حضور سنگین نظامی روس‌ها در آب‌های مدیترانه پیام مهمی برای این کشورها دارد که مسکو قصد ندارد متحد دیرین خود را تنها گذاشته و مانند لیبی آن را از دست بدهد.
سیاست جدید روسیه در قبال مسایل جهانی همزمان با نامزد شدن مجدد ولادیمیر پوتین برای انتخابات ریاست جمهوری در ماه مارس خود را نشان داده است. او که یک افسر سابق سرویس‌های جاسوسی روسیه موسوم به کی.جی.بی بوده، به خوبی می‌داند وزن و ارزش استراتژیک سوریه برای کشورش تا چه اندازه است و اگر مسکو نتواند دمشق را نگه دارد، حوزه مهم و راهبردی مدیترانه را برای همیشه از دست داده است.
بنابراین رسیدن رزمناوهای روسی به سواحل سوریه باید آن اندازه مهم باشد که در صدر بسیاری از خبرها قرار گیرد و در سخنان و رفتار سران کشورهای مداخله‌گر در سوریه کاملاً مشخص است. ترکیه که یکی از این کشورها است و میزبان رادار سپر دفاع موشکی آمریکا، توسط مسکو به صورت مستقیم مورد تهدید قرار گرفته که این رادار هدف اصلی موشک‌های پرقدرت روسی خواهند بود.
در طرف دیگر این معادله کشورهای عربی قرار دارند که فکر می‌کردند با بسیج برخی از کشورهای عربی که صدایشان حتی از مرزها خارج نمی‌شود و خود نمونه بارز و عینی سرکوب مردم و نقض حقوق اولیه شهروندی هستند، می‌توانند سوریه را از پای درآورند. اما حمایت‌های کشورهای دوست سوریه مانند چین، هند، برزیل، آفریقای جنوبی، روسیه و مهمتر از همه جمهوری اسلامی ایران که این کشور را خط مقدم جبهه مقاومت و نبرد با دشمن صهیونیستی می‌داند، راه را بر این کشورها هم بسته است تا آنها در خفا کاسه چکنم چکنم دست بگیرند.
بنابراین به نظر می‌رسد اظهار نظر مقامات روس به همراه گسیل ناوهای جنگی این کشور به سواحل سوریه به زودی تاثیرات سیاسی و نظامی خود را بیش از پیش نشان دهد و باعث تقویت موضع منطقه‌ای و بین‌المللی دمشق شو