العالم- کشکول
تحولات مرتبط با موضوع بازگشت طرف‌های توافق هسته‌ای به تعهدات‌شان، به‌ویژه نشست اخیر میان گروه 1+4 و ایران و توافق این کشورها برای برگزاری نشستی دیگر در روز سه‌شنبه در وین به منظور مشخص شدن اقدامات لغو تحریم‌ها و اجرای توافق هسته‌ای و نیز برگزاری نشست‌های گروه‌های تخصصی، این اظهارات "فیصل بن فرحان" را زیر سوال می‌برد؛ چرا که به نظر می‌رسد این وزیر سعودی از این تحولات اطلاعی ندارد یا اینکه در کما به‌سر می‌برد.
بن فرحان همچنان درباره موشک‌های ایرانی و نقش منطقه‌ای ایران سخن می‌گوید و مدعی می‌شود کشورش اطمینان خاطر حاصل کرده که توافق هسته‌ای(بعدی) شامل مسائل غیرهسته‌ای نیز می‌شود. او پیشتر نیز خواستار مشارکت سعودی و اسرائیل در هرگونه مذاکرات درباره توافق هسته‌ای شده بود. کسی که چنین اطمینان خاطری را به حکومت سعودی داده، استنادش به طرح پیشنهادی بازگشت آمریکا به توافق و لغو گام به گام تحریم‌هاست؛ طرحی که ایران آن را قاطعانه رد کرده و همچنین مخالف هرگونه مذاکره- مستقیم یا غیرمستقیم- با آمریکا است.
کسانی‌که این اطمینان‌خاطرهایی را که بن‌فرحان از آن دم می‌زند را مطرح کرده‌اند، فراموش کرده‌اند که ایران قاطعانه مذاکره نه تنها درباره مسائل غیرهسته‌ای بلکه اصل مذاکره درباره توافق هسته‌ای را رد و تأکید کرده که هرگز درباره مسائلی که قبلا مورد مذاکره قرار گرفته، مذاکره نمی‌کند و طرف‌های امضا کننده توافق هسته‌ای باید به دور از تقسیم نقش‌ها، به تعهدات‌شان پایبند بمانند و وقت‌کشی نکنند که هرگز به نفع‌شان نیست.
اما این اظهارات وزیر خارجه عربستان سعودی که گفته است: "ما مطمئن هستیم که جامعه جهانی با جدیت تلاش خواهد کرد تا مطمئن شود ضعف‌های توافق هسته‌ای 2015 رفع شده و بی‌ثباتی در منطقه که نتیجه فعالیت‌های ایران است، از بین برود"، اولا اظهاراتی نابه‌جا است و دوم اینکه، این رژیم متبوع او بود که نخست‌وزیر یک کشور عربی را ربود و او را وارد کرد از ریاض استعفای خود را اعلام کند، و همچنین این رژیم سعودی است که جنگی ویرانگر را علیه فقیرترین کشور عربی به راه انداخته و وخیم‌ترین بحران انسانی عصر حاضر را در این کشور ایجاد کرده است. رژیم سعودی همچنین دیگر حکومت‌های عربی را برای عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها تحت فشار گذاشته و تمام تلاش‌هایش را برای از بین بردن قضیه فلسطین به‌کار برده است و با تمام قدرت با گروه‌های مقاومت اسلامی که علیه اسرائیل می‌جنگند، مقابله می‌کند و اخیرا نیز با همراهی امارات و اسرائیل در تلاش برای بر هم زدن ثبات و امنیت اردن بود. چنین حکومتی آخرین طرفی است که می‌تواند دم از ثبات منطقه بزند.