العالم - در گوشی
مغرب چهارمین کشور عربی بود که در چارچوب توافق سه جانبه زیر نظر آمریکا به سازش با رژیم صهیونیستی تن داد. به موجب این توافق آمریکا حاکمیت مغرب بر منطقه مورد اختلاف صحرای غربی را به رسمیت شناخت. مغرب و جبهه پولیساریو – مورد حمایت الجزایر – بر سر حاکمیت این منطقه با هم اختلاف دارند.
تحلیل گران مسائل آفریقا با اشاره به زمینه های این سفر و موضوع توافق دفاع سایبری گفته اند که سفر وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به مغرب سرآغاز روابطی است که به مراتب گسترده تر از اهداف سازش است.
دولت مغرب همکاری در زمینه سایبری را بخش مهمی از تقویت روابط بین رژیم صهیونیستی و مغرب می داند. بر این اساس عبد اللطیف لودیی، وزیر دفاع مغرب اختیار نظارت بر توافق در رباط را به بنی گانتز، همتای اسرائیلی خود واگذار کرده است.
به گفته تحلیل گران برخی اعضای سامانه سایبری اسرائیلی با همتایان مغربی شان در زمینه تبادل اطلاعات در حوزه دفاع سایبری همکاری می کنند. به گفته ناظران، دو طرف در زمینه هشدارهای متقابل نسبت به تهدیدها و حملات سایبری به اهدافی متعلق به هر یک از دو طرف همکاری می کنند.
سفر وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به مغرب همزمان با صدور گزارش های منابع غربی و عربی در جولای 2021 صورت گرفت؛ در این گزارش ها رسانه های بین المللی مغرب را به استفاده از بدافزار جاسوسی "پگاسوس" متهم کردند. این بد افزار توسط شرکت اسرائیلی "ان اس و گروپ" از سال 2016 به منظور جاسوسی از تلفن فعالان و روزنامه نگاران و سیاستمداران مغربی و خارجی طراحی شد.
رباط این اتهامات را به شدت رد کرده و از رسانه های فرانسه، آلمان و اسپانیا شکایت کرد.
چند روز بعد امضای این توافق بین رباط و تل آویو، روزنامه لوموند، چاپ فرانسه فاش کرد که یکی از شماره تلفن های امانوئل مکرون، رئیس جمهور این کشور در فهرست اهداف احتمالی دستگاه های جاسوسی مغرب بوده است که از بدافزار اسرائیلی پگاسوس استفاده کرده اند.
سایت "د مارکر" هم اعلام کرد که از نظر مغرب همکاری سایبری بخش اصلی و اساسی از روند تقویت روابط بین این کشور با رژیم صهیونیستی است.
همکاری سایبری بین دو طرف زمانی برملا شد که سازمان عفو بین الملل و چندین سازمان رسانه ای در گزارشی از بدافزار اسرائیلی پگاسوس – که به چندین کشور از جمله امارات، عربستان، مجارستان و هند فروخته شده است – پرده برداشتند.
از نظر تاریخی، ریشه همکاری های جاسوسی بین "اسرائیل" و مغرب به اواخر دهه پنجاه از قرن 20 برمیگردد. در آن زمان مغرب به طور رسمی درباره موضوع مهاجرت با این رژیم توافق کرد. در آن زمان صهیونیست ها تلاش می کردند به منظور تصاحب زمین های فلسطینی ها، 250 هزار یهودی مغربی را به فلسطین منتقل کنند. این مهاجرت گسترده از سال 1948 آغاز شد و تا سال 1975 ادامه یافت و مرحله اول آن به طور کاملا سری و محرمانه انجام شد اما بعدها رسمی شد.
رایزنی بین دولت مغرب و کنگره جهانی یهود نقش مهمی در ترتیب دادن این مهاجرت داشت اما در زمان ملک حسن دوم، با توجه به نقش مهم وی در ترتیب دادن مذاکره و ملاقات بین انور سادات و مناخیم بگین، وسپس متقاعد کردن برخی کشورهای عربی برای به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی در کنفرانس های اول و دوم فاس در سال های 1981 و 1982 جنبه رسمی گرفت.