العالم - تحلیل روز
روزنامه ژروزالیم پست نوشت اردوغان برای برقراری روابط با "اسرائیل" باید یک آزمون جدی را پشت سر بگذارد و آن، پایان دادن به فعالیتهای عملیاتی حماس در ترکیه است. کانال 13 تلوزیون این رژیم هم درباره سفر رئیس رژیم اشغالکر به ترکیه در گزارشی با عنوان "باید به اردوغان نشان دهیم که چگونه رهبران اسرائیل از افرادی کودک کش به متحد احتمالی تبدیل شده اند" نوشت که اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در سال های اخیر از هیچ واژه ای برای حمله به "اسرائیل" فروگذار است. اما امروز پذیرای هرتسوگ است.
به نوشته این روزنامه، تردیدی نیست که اردوغان با توجه به ادامه فروپاشی اقتصاد ترکیه، به دنبال تقویت روابط با "اسرائیل" است. وی تمایل خود را برای همکاری در زمینه انرژی نشان داده است و علت این ملاقات هم همین است. در تل آویو تلاش بر این است که روابط با ترکیه روابطی مفید و ثمربخش در همه ابعاد باشد؛ از یک سو وضعیت اقتصادی در ترکیه بسیار دشوار است و "اسرائیل" می تواند از این فرصت برای توسعه روابط تجاری بین دو طرف استفاده کند و منافع آن، شامل هر دو طرف می شود و آن مهم تر می توان آنکارا را متقاعد کرد که خط انتقال گاز از فلسطین اشغالی به اروپا (با عبور از خاک ترکیه) ایجاد شود. اجرای این پروژه می تواند منافع اقتصادی سرشاری را نصیب ترکیه کند که مهمترین آن، تأمین نیاز این کشور به گاز است. مخصوصا که این کشور 85 درصد از گاز مورد نیاز خود را از خارج تأمین می کند.
سران این رژیم تصور می کنند که می توانند از معاملات اقتصادی به توافق های امنیتی و سیاسی دست یابند. از نظر سیاسی نیز تصور می کنند می توانند ترکیه را به محور سازش عرب و صهیونیسم در برابر جمهوری اسلامی ایران بکشانند. از نظر امنیتی نیز - در این صورت - دستاورد بسیار بزرگتری عاید رژیم صهیونیستی خواهد شد. چرا که ترکیه را متعهد به توقف فعالیت های حماس در خاک این کشور خواهد کرد و ائتلاف نظامی بین دو طرف را که از چند دهه قبل وجود داشته است، با بازگشت به همکاری در دریای مدیترانه دوباره فعال خواهد کرد.
در تل آویو زمزمه هایی به گوش می رسد با این مضمون که این رژیم می تواند واسطه ای برای همگرایی بین آنکارا و واشنگتن پس از سالها تنش بین دو طرف باشد. روابط سیاسی بین ترکیه و آمریکا سالها به خاطر حمایت ترکیه از اخوان المسلمین و جنبش حماس و سیاست های این کشور در سوریه – که احیانا نقیض سیاستهای امریکا بوده است – دستخوش تنش شده است.
اما از آنجا که هر چیزی بهایی دارد و این بها همانطور که گفتیم اقتصادی و سیاسی و امنیتی است و به نظر می رسد که آنکارا نیازمند روابط خوب با واشنگتن است، تل آویو خود را مستحق این امتیاز می داند. مخصوصا حالا که اردوغان به انتخابات سرنوشت سازی نزدیک می شود که رقبای او علاوه بر احزاب قومگرا و چپگرا، افراد و احزابی هستند که زمانی متحد او بوده و در کنار او قرار داشتند و همانها امروز از دیگر رقبا خطرناکتر شده اند. اکنون با توجه به اقتصاد در حال فروپاشی ترکیه و سقوط ارزش پول این کشور، سلطان اردوغان عثمانی ممکن است سر خود را در این انتخابات از دست بدهد. بنابراین چاره ای ندارد که از پلی که تل آویو به سوی واشنگتن برای او ایجاد می کند استفاده کند تا بتواند به هدف برسد. اما این امر نمی تواند الزاما تقدیر حتمی باشد زیرا هر آن ممکن است این پل در لحظه های آخر فرو بریزد و مسائل آنگونه که اردوغان می خواهد پیش نرود و این همگرایی در قبال رژیم صهیونیستی تبدیل به داغ ننگی بر پیشانی اردوغان شود.