العالم _ زلال قرآن
انسان باید به یقین باورکند که غرض از«وطن» درسخن رسول الله (ص) درنهج الفصاحه که فرموده است:
« حُبُّ اَلوَطَنَ مِنَ اَلایمانَ»
ترجمه: (دوست داشتن وطن از ایمان است).
منظور ازوطن این دنیای خاکی فانی وگذرا نیست، بلکه پیشگاه با عظمت الهی است که هم مبداء وهم مقصد حیات انسان است، وآنجاست که عالَم بقا وجاودانگی است.
بزرگی گفته:
«حقبقت ماسوی الله (غیرخدا) معلومی است معدوم، وصورتش موجودی است موهوم، پس برانسان خلیفة الله جایزنیست که زمام انقیاد خویش به دست آمال و آرزوها داده و به دنیای فانی ومواهب آن اعتماد کند، بلکه شایسته اوست که دل بخداوند عزّوجل که ازلی وابدی است ببندد و با دل بریدن ازغیرخدا باگام های استوار درراه وصول به قرب ولقاء خداوند حرکت کند».
انجام چنین کاری درنهایت دشواری است، و وصول به چنین هدفی بسادگی ممکن نیست وتحقق آن نیازمند آمادگی های روحی بالا ومجاهدت وممارست و دقت دررعایت تقوا و پرهیزکاری و زهد و ورع است تا انسان با استعانت ازقدرت لایزالی الهی بتواند ازسدّ محکم آن به سلامت عبور نماید، چرا که گرفتاری دربند اسارت طغیان و سرکشی ها و کشش های قوی«حُب دنیا»، پای حرکت انسان درراه وصول به قرب الهی را می بندد و او را اسیردلبستگی ها و وابستگی های به مواهب دنیائی مادی نموده و او را ذلیل و زمین گیرمی سازد، پس نیازمند جهاد اکبراست.