العالم ـ فلسطین اشغالی
وب سایت شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان پرس تی وی با انتشار مطلبی در این باره خاطرنشان کرد: بهتازگی یک درگیری لفظی کوتاه میان یک مجری تلویزیونی و یک سیاستمدار و قانونگذار پیشین از یک کشور کوچک در حاشیه اتحادیه اروپا، مشکل دیرینه لابی‌گری غیرشفاف در بالاترین نهادهای اتحادیه اروپا در بروکسل را آشکار کرده است.
این مجری تلویزیونی در کرواسی در یک برنامه گفتگویی پرطرفدار در این کشور، از میهمانش پرسید چگونه با تورم فزاینده 13 درصدی اروپا کنار می آید در حالی که در حساب‌های بانکی در دسترس عموم خود، 700 تا 800 هزار یورو پس‌انداز دارد.
این داده های مالی برای مجری کاملاً مشخص بود زیرا نهادهای ضد فساد کرواسی از سیاستمداران مشهور می‌خواهند دارایی‌های خود را هر ساله به صورت آنلاین در دسترس عموم قرار دهند تا از تضاد منافع جلوگیری شود.
خانم ماریجانا پتیر، نماینده پارلمان کرواسی که میهمان این برنامه بود، از این پرسش غیرمنتظره مجری به طرز مشهودی متعجب شد.
تورم و زیان حدود صد هزار یورویی مردم کشورش او را ناراحت نکرد، بلکه او از این واقعیت رنجید که این اطلاعات ناشناخته در یک برنامه بسیار محبوب که بیش از نیم میلیون نفر، تقریباً یک چهارم جمعیت بزرگسال کرواسی، آن را تماشا کردند، ارائه شد.
بنابراین به جای پاسخ دادن به موضوع تورم، بلافاصله مبحث را تغییر داد و گفت: پس‌اندازش یک امر شخصی است، همه چیز را منصفانه به دست آورده و اطلاعات مالی خود را به طور منظم و شفاف به نهادهای مربوطه ارائه می‌کنم.
پیش‌بینی‌های تاریک او درست از آب در آمد زیرا اطلاعات مربوط به حساب بانکی، سایر بخش‌های مصاحبه را تحت‌الشعاع قرار داد و برای روزها موضوع داغ رسانه‌ها و افکار عمومی کرواسی بود.
به سرعت، بسیاری از داده‌های جالب مانند اسکلت‌هایی از صندوق بیرون آمد.
برای مثال، از 151 نماینده پارلمان کرواسی، که شامل بازرگانان برجسته و وارثان ثروتمند است، پتیر بیشترین پس‌انداز مستقل را دارد: تقریباً 700 هزار یورو.
پس‌اندازهای او تقریباً دو برابر دارایی‌های گزارش‌شده امسالِ زوران میلانوویچ، رئیس‌جمهور کنونی کرواسی است که به مدت دو دهه در سمت‌های سیاسی از جمله نخست‌وزیری و مقام رهبری دومین حزب بزرگ کرواسی حضور داشته است.
علاوه بر این، داده های اموال موجود نشان می‌دهد پتیر چیزی به ارث نبرده است، متاهل نیست و دارایی مشترک ندارد، و وام و بدهی نیز ندارد. به عبارت دیگر، کل این مبلغ حاصل کار سیاسی او به مدت حدود 17.5 سال است - البته بجز فعالیت‌های دو ساله او در سایر حوزه‌های کم‌اهمیت.
تعداد کمی از روزنامه‌نگاران که کوشیده اند حرفه او و مجموع حقوق‌هایش را واکاوی کنند، به این نتیجه رسیده‌اند که ادعاهای وی مبنی بر داشتن «درآمد منصفانه» نادرست است.
پربارترین دوره او، بدون شک دوره فعالیتش به عنوان عضو پارلمان اروپا است که در طول پنج سال از 2014 تا 2019 حقوق خالص 4 هزار و 500 یورو دریافت کرد.
این رقم تقریباً یک سوم کل پس انداز او را تشکیل می دهد.
خانم پتیر همچنین به مدت شش سال عضو پارلمان کرواسی بود، جایی که حقوق خالص او تقریباً نیمی از دریافتی‌هایش از پارلمان اروپا کمتر بود و یک چهارم پس انداز او را تامین می کرد. اگر مشاغل جزئی را در دوران جوانی او نیز لحاظ کنیم، به دشواری می‌توانیم منبع دو سوم کل پس‌انداز او را شناسایی کنیم.
البته این محاسبه سطحی بدان معناست که او در دو دهه اخیر، حتی یک سِنت هم خرج نکرده است؛ موضوعی که با توجه به سبک زندگی تجملاتی شناخته‌شده او غیرممکن به نظر می‌رسد.
به‌رغم اینکه این تناقض‌ها علنی شد، هیچ کس نتوانست به این پرسش مهم پاسخ دهد - این پول واقعاً از کجا آمده است؟
پارلمان کرواسی و پارلمان اروپا در این خصوص پاسخی ارائه نمی‌دهند.
اگرچه قوانین آنها اعضا را ملزم می‌کند گزارش میزان پس‌انداز و وابستگی‌های گروه‌های ذی‌نفع خود را ارائه دهند، ظاهراً آنها ملزم به گزارش منبع کامل پول و سیاست‌های لابی‌گری نیستند.
وب‌سایت پارلمان اتحادیه اروپا تنها به طور خلاصه نشان می‌دهد که او رئیس گروه دوستی کرواسی و اسرائیل است، در حالی که وب‌سایت پارلمان کرواسی عضویت او را در گروه‌های دوستی بین پارلمانی با مجارستان، اسرائیل، مقدونیه شمالی و ایالات متحده فهرست کرده است.
حتی یک رسانه کروات یا اروپایی، یک مقاله در روزنامه و حتی یک وبلاگ وجود ندارد که در مورد کارفرمایان واقعی و فعالیت‌های لابی‌گری او مطلبی نوشته باشد.
پاسخ به این پرسش که چگونه یک سیاستمدار و دهقان ناشناخته صدها هزار یورو پس‌انداز کرده، بسیار ساده است - این پاسخ از لابی‌های ضد ایرانی و ضد فلسطینی برای گروهک تروریستی منافقین مستقر در آلبانی و رژیم اسرائیل در پارلمان اتحادیه اروپا ناشی می‌شود.
تنها دو هفته پس از ورود به پارلمان اتحادیه اروپا، او در وب‌سایت خصوصی خودش با افتخار به این موضوع اشاره کرد که تنها عضو کرواسیِ این پارلمان، با نگرشی همسو با رژیم صهیونیستی است. او افزود روابط نزدیکی با اسرائیل دارد.
او در سخنرانی‌های خود بارها این دروغ را که فلسطینی‌ها از «سپر انسانی» استفاده می‌کنند، تبلیغ می‌کرد و به این ترتیب جنایات جنگی رژیم صهیونیستی را نادیده می‌گرفت. او همچنین مدعی شد کمک‌های بشردوستانه اتحادیه اروپا به فلسطین «تروریسم را تأمین مالی می‌کند»، انتقاد از اسرائیل - یعنی حمایت از فلسطین - را با یهودستیزی برابر می‌دانست و خواستار قرار دادن جنبش مقاومت حزب‌الله لبنان در فهرست تروریستی اتحادیه اروپا و غیره شد.
وی دست‌کم سه بار به سرزمین‌های اشغالی سفر کرده است و از آنجا با افتخار با برچسب‌گذاری اتحادیه اروپا و تحریم بر محصولاتی که از شهرک‌های غیرقانونی اسرائیل در بلندی‌های جولان اشغالی، نوار غزه، کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی صادر می‌شد، مخالفت کرد.
بنابراین پتیر به شدت از یک رژیم آپارتاید که مسئول پاکسازی قومی میلیون‌ها مسلمان فلسطینی و صدها هزار مسیحی، فلسطینی است دفاع می‌کند، اما در عین حال به طور متناقضی خود را به عنوان یک کاتولیکِ جدی نشان می‌دهد که نگران نقض حقوق مسیحیان در جهان است.
او در یکی از شعارهای عجیب خود، ایران، سوریه و ترکیه را به عنوان "متجاوزترین کشورهای ضد مسیحی" نام برده است.
همچنین شواهد زیادی وجود دارد که به روابط نزدیک او با گروهک منافقین (سازمان مجاهدین خلق)، یک سازمان تروریستی بدنام ضدایرانی مستقر در آلبانی که مسئول کشتار ده‌ها هزار ایرانی است، اشاره دارد که پتیر به طور غیرمستقیم - در وب‌سایتش - از آن به عنوان «سازمان حقوق بشر ایران» یاد می‌کند.
او با مریم رجوی جلساتی برگزار کرد، در حساب توییتر خود به تبلیغ این گروهک پرداخت و از همه مهمتر از اطلاعات نادرست آنها برای ارائه مطالب ضدایرانی در پارلمان اتحادیه اروپا استفاده کرد.
از جمله سخنرانی‌های متعدد ضدایرانی او، سخنان عجیب وی است که در آنها ادعا می‌کند: «به خوبی می‌دانیم که جایگاه زنان پس از انقلاب تنزل یافته است» و در ادامه به داده‌های جعلی مختلف از جزوات گروهک منافقین، از جمله ادعای «عدم ارائه آموزش به دختران» اشاره دارد.
به گونه‌ای شگفت‌انگیز، هیچ کس از میان 700 نماینده اتحادیه اروپا با پتیر یا ناآگاهی او مقابله نکرد. فدریکا موگرینی، نماینده عالی / معاون رئیس اتحادیه نیز گفت از «وضعیت نگران‌کننده» آگاه است.
بیشتر فعالیت‌های دیگر پتیر در پارلمان اتحادیه اروپا به مسائل حاشیه‌ای کشاورزی و منطقه‌ای مرتبط با بالکان محدود می‌شود، بنابراین احتمال سود بردن او از سایر گونه‌های لابی‌گری را می‌توان رد کرد.
پتیر یک استثنای ناشناخته نیست. از مجموع 11 نماینده کرواسی در پارلمان اتحادیه اروپا از سال 2014 تا 2019، سه نفر دیگر در فعالیت‌های ضدایرانی همسو با منافقین شرکت داشتند: جوزو رادوش، ژلیانا زوفکو و روژا توماشیچ. لادیسلاو ایلچیچ، جایگزین توماشیچ نیز از سال 2021 فعال بوده است.
پدیده مشابهی در کشور همسایه - اسلوونی - وجود دارد. این کشور پنج نماینده نیز دارد که در سال‌های اخیر برای گروهک تروریستی منافقین لابی کرده‌اند: فرانک بوگوویچ، لیودمیلا نواک، پاتریسیجا شولین، رومانا تامچ و میلان زوور.
به طور کلی، بین 40 تا 50 نفر در سال‌های اخیر در پارلمان اتحادیه اروپا در چنین فعالیت‌هایی شرکت کرده اند. بیش از نیمی از آنها از کشورهای شرقیِ اتحادیه اروپا و بقیه عمدتاً از احزاب حاشیه‌ای کشورهای غربیِ اتحادیه اروپا هستند.
بدیهی است که خریده شدن یک نماینده برجسته پارلمان اروپا از یک حزب بزرگ کرواسی به وسیله گروهک منافقین یک مسئله جدی محسوب می‌شود؛ نه تنها به دلیل هزینه‌ها و پیامدهای جانبی آن، بلکه به دلیل عواقب بین‌المللی. از سوی دیگر، تعامل با اعضای ارزان‌قیمت کشورهای حاشیه اروپا مشکلی ایجاد نمی‌کند.
پرونده پتیر همچنین یادآور پرونده کاملاً مستند اسپانیا است که در آن گروهک منافقین کمپین اروپایی حزب راست افراطی Vox را با چند صد هزار یورو تأمین مالی کرد.
در این مورد نیز همه چیز به طور محتاطانه و قانونی و بدون روند مبارزه با فساد یا جنجال‌های بزرگ اتفاق افتاد.
بنابراین، یک گروه تروریستی ضدایرانی با هزینه نسبتا اندک چند میلیون یورویی حامیان صهیونیست خود، توانست به اندازه لهستان در پارلمان اتحادیه اروپا نماینده جمع کند.
این تنها یک مشکل برای ایران نیست، بلکه یک مشکل اروپایی نیز محسوب می‌شود.
کارشناسان معتقدند شهروندان اروپایی باید از خود بپرسند اگر بالاترین نهاد اتحادیه اروپا در برابر نفوذ لابی‌گری آسیب‌پذیر است، این پارلمان تا چه اندازه در برابر شرکت‌های فوقِ ثروتمند ممکن است آسیب‌پذیر باشد، چه رسد به یک رژیمِ متقلب مستقر در آن سوی آب‌ها!