به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، این گزارش تأیید می کند که بسیاری از آوارگان سوری در خارج از آن کشور، درصدد فرار از اردوگاههای آوارگان هستند و زنان در این اردوگاهها، از امنیت برخوردار نیستند و کودکان در جنگ داخلی آن کشور مورد سوء استفاده قرار می گیرند.
گزارش سازمان ملل که به ارزیابی تلاش های کمیساریای امور آوارگان این سازمان در سوریه می پردازد، اعلام می دارد که سازمان ملل می توانست در این زمینه، بهتر عمل کند و نیاز به یک استراتژی پیوسته تر و مدون تری در این باره احساس می شود.
گزارش مذکور نشان دهنده آن است که شبکه های جرایم سازمان یافته در اردوگاه "الزعتری" در اردن به عنوان بزرگترین اردوگاه آوارگان سوریه که حدود 130 هزار نفر را در خود جای می دهد، مشغول فعالیت هستند و در این اردوگاه خبری از حاکمیت قانون نیست و منابع آن یا به سرقت می رود یا تخریب می شود.
این گزارش خاطرنشان می کند که زمینه سازی برای ایجاد یک اردوگاه جدید، نیازمند کسب تجربه از حوادثی است که در اردوگاه "الزعتری" - به ویژه در زمینه امنیت زنان و دختران- به وقوع پیوسته است.
براساس این گزارش، آوارگان سوری، فقط در صورتی می توانند از اردوگاه الزعتری خارج شوند که یک شهروند اردنی، کفالت آنها را به عهده بگیرد. بسیاری از آوارگان ناگزیرند برای خروج از اردوگاه مبلغ 500 دلار به واسطه ها بپردازند.
در اردوگاه "دومیز" در منطقه کردستان عراق نیز، ازدحام فراوان جمعیت و پایین بودن سطح معیشت آوارگان مشکلات حادی هستند که زندگی را برای آوارگان سوری دشوار کرده است.
براساس این گزارش، در حال حاضر استراتژی مورد اتفاقی برای تعامل با آوارگانی که در حال حاضر در شمال عراق به سر می برند یا در آینده وارد این منطقه می شوند وجود ندارد و کمیساریای امور آوارگان و سازمان های غیر دولتی درباره فعالیت برای کمک آوارگان مستقر در خارج از اردوگاهها اختلاف نظر دارند.
براساس این گزارش، با وجود اینکه کمیساریا درصدد مبارزه با جرایم در اردوگاه الزعتری از طریق تحکیم جایگاه پلیس اردن است، اما ممکن است این امر با مخالفت های خشونت باری مواجه شود.
همچنین با توجه به وضعیت دشوار آوارگان و افزایش جرایم در اردوگاه الزعتری، شنیدن اظهارنظر برخی از ساکنان آن مبنی بر تلاش برای فرار به خارج از اردوگاه امر غیر معمولی به نظر نمی رسد.
این به معنی افزایش فزاینده بازگشت به سوریه از سوی آوارگان می باشد. البته این امر نیازمند نظارت بر افراد بازگشته به سوریه است تا مبادا تحت اجبار به این کشور بازگشته باشند.
براساس این گزارش یکی از نگرانی ها، اقدام گروههای مسلح در زمینه جذب نوجوانان و جوانان آواره است.
یک مسئول سازمان ملل گفت: تردیدهایی درباره اینکه کودکانی 15 یا 16 ساله معمولا به همراه عمو، دایی، برادر بزرگتر یا یکی از نزدیکانشان به سوی مناطق درگیری برده می شوند وجود دارد.
مسئول مذکور که خواستار عدم ذکر نامش شد، خاطرنشان کرد: این اقدام، جنایت جنگی است. موضوع سوء استفاده از کودکان و جذب آنها تاکنون مشکل چندان بزرگی نبوده است. زیرا نیروهای مخالف از سلاح و مهمات کافی برخوردار نبودند. اما برطرف شدن ممنوعیت ارسال سلاح برای گروههای مسلح به این معنی است که این گروهها به نیروهای بیشتری نیاز خواهند داشت.
براساس گزارش مذکور، بسیاری از کودکان سوریه در مدارس لبنان یا اردن به تحصیل نمی پردازند، بلکه به گفته این مقام سازمان ملل بسیاری از آنها به مدارس مذهبی [افراطی] می پیوندند.
این مسئول سازمان ملل در ادامه افزود: براساس دلایل مطرح در این باره افراد کم سن و سال از اروپا و شمال افریقا اعم از تونس تا الجزایر برای "جهاد" وارد سوریه شده اند.
وی خاطرنشان کرد: به نظر می رسد سوریه در آینده نزدیک شاهد حضور کودکانی باشد که سازمان تروریستی "القاعده" تحت عنوان "پرنده های بهشتی"، آنها را برای انجام عملیات تروریستی در عراق تربیت کرده است.