به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، روزنامه "السفیر" چاپ لبنان روز شنبه در مطلبی به قلم "محمد نور الدین" نوشت:
"رجب طیب اردوغان" رئیس جمهور ترکیه، ارتش را برای اجرای دستوراتش مبنی بر ورود به خاک سوریه و ایجاد منطقه حائل و امن تحت فشار قرار می دهد، زیرا بعد از تشکیل دولت ائتلاف، دیگر فرصتی برای تصمیم گیری به تنهایی ندارد ؛ از این رو تلاش می کند تا آن زمان از فرصت استفاده کند و ترکیه را وارد سناریو و ماجراجویی با اهداف متعدد کند.
بهانه ها و عللی که موجب شده است اردوغان به دنبال استقرار نیرو در مناطق مرزی و تهدید برای ورود به شمال سوریه باشد:
1 - دغدغه کردها مساله جدیدی برای ترکیه نیست، چه درشمال عراق و چه در شمال سوریه یا در داخل این کشور؛ اما تجربه عراق، شکست ترک ها را در حفظ خطوط قرمز خود ثابت کرده است؛ خطوطی که ترکیه برای خود ترسیم می کند و از دیگران نیز می خواهند که به آن پایبند باشد درحالیکه دیگر کشورها این خطوط قرمز ترکیه را دخالت در امور داخلی خود می دانند.
بعد از موضع معروف اردوغان در عین العرب سوریه و نوید سقوط این شهر، وی پس از آزادسازی تل أبیض اعلام می کند که تهدید کردها برای ترکیه بیشتر از داعش است. بعد از نبرد تل أبیض ، کردها درمتصل کردن مناطقی که از نظر جغرافیایی کنترل آن را در دست دارند، و نوار مرزی از سمت مرزهای عراق تا عین العرب - که طول آن شاید نزدیک به نیمی از مرزهای ترکیه باشد- به طور کامل تحت سلطه کردها قرار گرفت.
2 – پیشروی داعش : بنا به اعلام مطبوعات طرفدار حزب عدالت و توسعه، ترکیه بیم آن دارد گروه داعش که بخشی از منطقه میان عین العرب و عفرین را در سلطه خود دارد، دامنه فعالیت خود را گسترش دهد؛ درنتیجه کنترل این منطقه کوچک را که دراشغال دیگر گروه های مخالف تحت حمایت مستقیم ترکیه مانند " جیش الفتح " ، " جبهه النصره " و غیره هستند، به دست گیرد و این مساله، برگه مهم " حمایت از معارضان " را از دست ترکیه خواهد گرفت.
3 – سرنگونی نظام بشار اسد ؛ مساله قابل توجه این است که شورای امنیت ملی ترکیه درنشست اخیر خود در روز دوشنبه گذشته، خط قرمز دیگری را برای ایجاد منطقه حائل و امن و ورود ارتش ترکیه به این منطقه ترسیم کرد و آن خط قرمز، اقدام نیروهای نظام سوریه به حمله به مخالفان در ادلب و درنتیجه موج گسترده آوارگان است؛ ولی این علت، نمی تواند بهانه ای برای دخالت باشد. زیرا از زمان شروع بحران در سوریه این اتفاق افتاده است و چرا موج جدیدی از آوارگان موجب دخالت در سوریه شود، درحالیکه کوچ های قبلی که به دو میلیون نفر فراتر رفت، بهانه ای برای دخالت نشد؟!
اما عطش مزمنی که اردوغان از زمان شروع بحران در سوریه به دنبال از بین بردن آن است، سرنگونی نظام بشار اسد است تا بدین شکل همه ناکامی های خود تابه حال را جبران کرده باشد.
چه به بهانه کردها و یا داعش ( که دراصل هم پیمان اوست) ، نباید هدف اردوغان از سرنگونی حلب و نظام سوریه از اذهان دور شود بلکه باید همه این مسائل در سایه احساس وی که به دنبال استفاده از فرصت اخیر قبل از تغییر موازنه قوا در داخل ترکیه است، با جدیت مورد توجه قرار گیرد.
4 – انتخابات زودهنگام : اما هدف چهارم اردوغان از این تهدید ، این است که وی بعد از شکست سنگین در تحقق بخشیدن به آرزوی خود در تغییر نظام پارلمانی ترکیه به نظام ریاست جمهوری، اکنون به مثابه شیر زخمی در داخل قفس است.