به گزارش روز شنبه پايگاه اطلاع رساني شبکه خبري العالم ، این روزنامه فرانسوي ،هر چند عمليات نظامی سازمان آتلانتیک شمالی(ناتو) در ليبي هنوز به پايان نرسيده است اما برخي فرانسه را به سوء استفاده از نقش خود در اين عمليات براي دستيابي به بیشترین سهم از ثروت نفتي ليبي متهم مي کنند ، برخي از اين اتهامات حاکي است که حمله به ليبي فقط براي تضمين دستيابي به طلاي سياه اين کشور ،کنارزدن رقيبان وهمچنين بدست آوردن انحصار بازسازي ليبي صورت گرفته است.
اين روزنامه به نقل از کساني که فرانسه را متهم مي کنند ، آورده است : بسيار ساده لوحانه خواهد بود اگر فرض شود کشورهاي مختلفي که به انقلابيون ليبي کمک کردند قصد دفاع از منافع خود را نداشته اند.
فيگارو در ادامه در پاسخ به اين اتهامات مي نويسد : اگر بازار ليبي تنها دغدغه کشورهاي غربي بود ، اين کشورها از همان ابتدا مي توانستند با قذافي به تفاهم برسند بجاي اينکه او را براندازند زيرا وي باکي از آن نداشت که منابع کشور خود را تا آخر مورد سوء استفاده قرار دهد.
در اين ميان روزنامه فرانسوي "ليبراسيون "در مقاله اي تاکيد کرده است که " انقلابيون ليبي در ماه آوريل گذشته به فرانسه وعده دادند در مقابل حمايت اين کشور از شوراي ملي انتقالي در سرنگون کردن قذافي ، 35 درصد از نفت ليبي را به اين کشور بدهند".
اين روزنامه همچنين نسخه اي از نامه اي به زبان عربي را منتشر کرد.
جبهه خلق براي آزادي ليبي که پيش از شوراي ملي انتقالي تشکيل شده بود ، در اين نامه که خطاب به قطر نوشته شده به توافق با فرانسه درباره واگذاري 35 درصد از نفت ليبي در مقابل حمايت از انقلاب در ليبي اشاره کرده است.
در اين نامه که به تاريخ 3 آوريل و تنها دو هفته پس از دخالت نظامي با تایید فرانسه در پشتيباني از انقلابيون نوشته شده، آمده است: توافق با فرانسه ، در نشست سران در خصوص ليبي که در تاريخ 29 مارس گذشته در لندن برگزار شد، حاصل گرديد.
فرانسه روز جمعه اين خبر روزنامه ليبراسيون را تکذيب و هرگونه قرارداد با شوراي ملي انتقالي ليبي درباره وعده به شرکت هاي نفتي فرانسه برای سهم بردن از منابع نفتی لیبی را بي اساس اعلام کرد.
" برنار والرو " سخنگوي رسمي وزارت امور خارجه فرانسه در گفت و گو با خبرگزاري فرانسه در پاسخ به مقاله روزنامه ليبراسيون که چند ساعت پيش از برگزاري کنفرانس پاريس درباره ليبي منتشر شده بود ، گفت : بار ديگر و بطور کاملا رسمي تاکيد مي کنم که اين مساله به اطلاعات اثبات نشده و بي اساس مربوط مي شود.
" منصور سيف النصر " فرستاده شوراي ملي انتقالي ليبي به پاريس نيز وجود چنين توافقنامه اي براي تقسيم نفت لیبی با فرانسه را تکذيب کرد و گفت: به هيچ وجه چيزي در اين زمينه نشنيده ام.
وی افزود: همه اسناد و توافقنامه هاي امضا شده ، ممهور به مهر شوراي ملي انتقالي است.
کشورهاي پيشرفته که از انقلابيون ليبي پشتيباني مي کنند انتظارعقد قراردادهاي پرسودي را با اين کشور دارند اما با توجه به فراواني رقيبان و همچنين نظر به اينکه حکومت جديد سودي از تغيير همه چيز به ويژه در زمينه قراردادهاي نفتي نمي برد ، امکان دارد اميد اين کشورها بر باد رود.
سخنگوي شوراي ملي انتقالي ليبي مقيم لندن به خبرگزاري فرانسه گفت : نظام جديدي که در ليبي بر سر کار خواهد آمد با شفافيت تمام عمل خواهد کرد و هيچ ملاحظات سياسي را در کار خود اعمال نخواهد کرد.
" جمعه القماطي" افزود : قراردادها بر اساس سود منعقد خواهد شد.
اين در حالي است که " مصطفي عبدالجليل " رييس شوراي ملي انتقالي گفته است " در بستن قراردادها کشورهاي هم پيمان از امتياز خاصي برخوردار خواهند بود".
ليبي پيش از انقلاب ضد رژيم قذافي ، دارنده بيشترين ذخيره نفتي آفريقا بود و در ميان کشورهاي توليد کننده نفت قاره در رتبه چهارم قرار داشت و هشتاد درصد از نفت خام خود را به اروپا و به ويژه ايتاليا و فرانسه صادرمي کرد.
سازمان بين المللي انرژي، توليد نفت لیبی را در سال 2010 بالغ بر 1،55 ميليون بشکه اعلام کرده بود.
" فرانسيس بيران " کارشناس امور ليبي در مرکز عربي مطالعات نفتي معتقد است که حکومت جديد ليبي هيچ دليلي براي فروش نفت خود به قيمت ارزان به دوستانش ندارد زيرا بخوبي مي داند که دوستان زيادي در جهان خواهد داشت.
وي به خبرگزاري فرانسه گفت : پاداش سياسي کاهش خواهد يافت زيرا امکانات نفتي و گازي در ليبي بسيار زياد است تا حدي که نيازمند به توزيع" امتیازات خا