العالم _ زلال قرآن
نعمت های مادی دنیا وقتی سعادت آفرین هستند که در راه رضا ورضوان الهی بکارگرفته شوند.
توفیق دروصول به «عقبی الدار» و«جنّات عَدن» ونعمت های بیکران وجاودان آنها مشروط است به انجام اعمال صالحه وبهره گیری صحیح ومطابق دستورات الهی واحکام شرع مقدس ازکلیّه نعمت های مادی ومعنوی موجود درزندگی دنیائی، واستفاده ازآنها درراه رضا ورضوان الهی وهمچنین عدم دلبستگی ووابستگی وتعلق خاطر به آنها، بگونه ای که وجودآنها نه تنها درراه قرب الهی وتوجه دائم به ذات اقدس اومانع ایجاد نکند، بلکه ابزارهائی باشند برای توجه وقرب هرچه بیشتروبهتربه خداوند تبارک وتعالی.
پس کسانی که در دنیا تمام وقت وهمّت خود را درراه کسب واندوختن مواهب مادی دنیائی (مال وثروت، مقام وشهرت و...) مصروف می نمایند، به هنگام خروج ازدنیا دستشان خالی است ونامه عملشان ازاعمال صالحه خدا پسندانه تهی وکفه ترازوی اعمالشان درقیامت سبک وسرنوشت محتومشان جهنم سوزان الهی خواهد بود.
وتنها زمانی مواهب ونعمت های دنیائی می توانند مثمرثمر آخرتی باشند که ازآنها درراه کسب معنویات استفاده گردد وبعنوان ابزارومرکب راهوارعروج انسان به معراج قرب الهی بکارگرفته شوند،که اگرکسی به این توفیق عظما دست یابد نامه عملش ازاعمال صالحه پروکفه ترازوی اعمالش درقیامت سنگین وپاداش اعمال اوبهشت جاودان رضوان الهی خواهد بود ان شاءَالله.