به گزارش پایگاه اطلاع رسانی العالم، در همین رابطه ژنرال بازنشسته "آموس يادلين" رييس مركز پژوهش‌هاي راهبردي وابسته به دانشگاه تل آويو گفت: در روند انتقال از سال 2011 به 2012، سوريه تنها كشور عربي به نظر مي‌رسد كه دور نخست از بيداري در آن به پايان نرسيده است.
یادلین که به نظر می‌رسد از عدم سرنگونی نظام حاکم بر سوریه آگاه است و تمام تلاش‌های تلآویو در این زمینه را بر باد رفته می‌بیند، دلیل این امر را اینگونه می‌بیند: وجود نظامي قوي در برابر مخالفاني ضعيف و فاقد ساختار سازماني، سوريه را در برابر جنگ داخلي نابرابري قرار خواهد داد كه هيچ يك از دو طرف امكان پيروزي بر ديگري را نخواهند داشت. در اين ميان نظام سوري از دو ويژگي برخوردار است حسني مبارك رييس جمهور مصر و معمر قذافي رييس جمهور ليبي فاقد آن ها بودند، نخست ارتشي وفادار که به گفته رئیس پیشین سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل توان تیراندازی به سمت مردم!! خود را دارد و دوم پشتيباني روسيه از نظام سوري در برابر هرگونه دخالت بيگانه. از سوي ديگر مركز مخالفان سوري بر خلاف وضعيتي كه مصر داشت، در روستا قرار دارد و بر پايه نارضايتي گسترده زيان ديدگان از خشكسالي و افزايش قيمت‌ها و فساد و كينه‌توزي سني‌ها بر ضد اقليت علوي هاي حاكم بر اين كشور استوار است.
به گزارش روزنامه القدس العربی یادلین در ادامه توضیحات و دیدگاه‌های خاص خود در مورد سوریه بر این باور است با توجه به ضعف مردمي مخالفان، آمادگي آنان براي ادامه تظاهرات عليرغم تاواني كه در قبال آن مي پردازند، جالب توجه است. در مصر شكستن ديوار ترس از نظام سبب شد كه ارتش اعلام كند با تظاهر كنندگان درگير نخواهد شد و همين مساله، به عنصري اساسي در سرنگوني مبارك تبديل شد.
وی در ادامه ادعاهای خود بدون اشاره به وجود افراد و گروه‌های مسلح در سوریه که بسیاری از آنها توسط وسایل ارتباطی و نظامی ساخت این رژیم مجهز شده‌اند، مدعی است: شكستن ديوار ترس در سوريه با تيراندازي ارتش به تظاهركنندگان مواجه خواهد شد و به اين ترتيب ارتش سوريه از سوي نظام حاكم بر اين كشور قابل تقدير خواهد بود. سوريه با اين وضع تجربه شكل گرفته در بحرين را عملي خواهد كرد زيرا در بحرين نيز نظام حاكم توانست ترس را بر كشور حاكم و تظاهرات را متوقف كنند – که البته این سخن ژنرال یادلین پر بی‌راه است چرا که اعتراضات در بحرین با قدرت و قوت ادامه دارد - در اين ميان سوريه كشوري سني و محوري در جهان عرب به شمار مي رود كه به دلايل ژئوپليتيك بسيار خود را در اردوگاه شيعي ايراني و در ائتلاف با ايران و حزب الله لبنان يافت. به همين سبب ترديد اوليه الجزيره و عربستان سعودي در تاييد نظام حاكم بر يكي از محوري ترين كشورهاي عرب سني كه با ايران، سوريه و حزب الله رابطه برقرار كرده است؛ يا تاييد مخالفان اين نظام قابل توجه است.
رئیس موسسه پژوهش‌های راهبردی دانشگاه تلآویو در ادامه حضور قطر و عربستان در کنار ترکیه برای سرنگونی رژیم حاکم در سوریه را در راستای سیاست‌های ضدایرانی می‌داند و می‌گوید: البته اين ترديد پايان يافت و اتحاديه عرب به رهبري عربستان سعودي و كشورهاي حاشيه خليج فارس با تلاش هاي تركيه براي براندازي نظام در سوريه پيوستند. اما تحولات سوريه چالش ها و فرصت هايي را براي اسراييل در بر دارد. اگر سوريه بتواند در آينده خود را از محور راديكاليسم خارج كند اين تغيير براي اسراييل بسيار مثبت خواهد بود. زيرا سازمان‌هاي امنيتي اسراييل سال‌هاست توصيه مي‌كند در مقابل هزينه‌اي گزاف، توافقي با سوريه حاصل شود تا امكان دور كردن ايران و توقف حمايت سوريه از حزب‌الله و حماس فراهم شود. اكنون اگر نظام سوري سرنگون شود اين روند مثبت مي‌تواند بدون دخالت اسراييل و بدون نياز به امتيازدهي‌هاي دشوار منطقه‌اي حاصل شود.
ژنرال يادلين رييس سابق شعبه اطلاعات نظامي (امان) در ادامه خاطر نشان كرد: به نظر مي رسد كه براي تعيين برندگان و بازندگان زود باشد زيرا اوضاع همچنان متحول است و به سمت طرف‌هاي مختلف و متناقضي در حركت است و هنوز مسير بيشتري پيش رو مانده است و از آن گذشته بازي‌گردانان منطقه‌اي معادلات مختلطي را مدنظر دارند با اين حال مي‌توان به نتايج اوليه متعددي اشاره كرد.